Cześć! Dzisiaj chciałabym poruszyć temat, który dla mnie osobiście jest bardzo osobisty i ważny. Od najmłodszych lat byłam otoczona religią świadków Jehowy, a moje życie było silnie związane z zasadami i praktykami, które nakładała na mnie ta społeczność.
Gdy myślę o moim dzieciństwie pojawia się żal z powodu zaburzonych kontaktów z rówieśnikami. Bycie częścią tak zamkniętej społeczności oznaczało, że więzi, które mogłabym wytworzyć poza nią, były mocno ograniczone. Nie mogłam uczestniczyć w typowych dziecięcych zajęciach, takich jak obchody urodzin czy świąt. To sprawiło, że czułam się odizolowana od innych dzieci i często było mi ciężko zrozumieć, dlaczego jest inaczej.
Przyjaźnie, które mogłam rozwijać, były głównie w obrębie mojego zboru. Ale nawet tam nie zawsze były to zdrowe relacje. Czasem czułam się zmuszona by trzymać się z dala od osób, które nie były świadkami Jehowy, co powodowało dodatkowy dyskomfort i poczucie winy.
Ale to, co najbardziej mnie boli, to widok, jak nadal, nawet w dzisiejszych czasach, rodzice w tej społeczności izolują swoje dzieci od reszty społeczeństwa.
Mam nadzieję, że moje doświadczenia mogą posłużyć jako przestrogę dla innych i może zachęcić do refleksji nad tym, jakie konsekwencje mogą mieć takie ściśle narzucone społeczności na życie jednostki. Dziękuję, że poświęciliście czas na obejrzenie tego odcinka!
*** WSPIERAJ ŚWIATUSY *** Nasza działalność jest możliwa, dzięki finansowemu wsparciu naszych widzów. Jeśli uważasz, że Światusy są potrzebne społecznie, rozważ wspieranie nas na: Na Patronite https://patronite.pl/swiatusy Przez PayPal (dowolna waluta): swiatusy@gmail.com Przekazaniem darowizny przelewem w PLN: 14 1050 1937 1000 0090 4409 4671 - w tytule DAROWIZNA
Wyszukiwanie odpowiedzi..
