„Maria Skłodowska-Curie” to wystawna, międzynarodowa koprodukcja o życiu słynnej polskiej noblistki. Historia niezwykłej kobiety, która nie wahała się iść za głosem serca, a dzięki inteligencji, wiedzy i nieprzeciętnym umiejętnościom zdołała przekonać do siebie świat nauki, od zawsze zdominowany przez mężczyzn. To również niepowtarzalna podróż w czasie do Paryża z przełomu wieków – miasta sztuki i odkryć, które zmieniały świat. W roli tytułowej w filmie wystąpiła Karolina Gruszka. Partnerują jej m.in. Iza Kuna w roli Bronisławy Skłodowskiej – siostry noblistki, Piotr Głowacki jako Albert Einstein, Jan Frycz jako Ernest Solvay – założyciel Międzynarodowego Instytutu Fizyki oraz Daniel Olbrychski jako Emile Amagat – zagorzały przeciwnik Marii. Światowa premiera filmu „Maria Skłodowska-Curie” odbyła się w ramach Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto. W listopadzie obraz znalazł się w prestiżowym Konkursie Głównym Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych – Camerimage.
„Maria Skłodowska-Curie” to wierna faktom opowieść o niesamowitym życiu odkrywczyni dwóch pierwiastków – polonu i radu, ale także portret Skłodowskiej, jakiej nie znaliśmy – czułej matki, kochającej żony, kobiety charyzmatycznej, zdecydowanej, choć pełnej dylematów i sprzeczności. Była pierwszą kobietą, która zdobyła Nagrodę Nobla i do tej pory pozostaje jedyną kobietą wyróżnioną dwukrotnie tą nagrodą. Jako pierwsza w Europie uzyskała tytuł doktora, a w 1906 roku przyznano jej profesurę i równocześnie objęła własną katedrę na paryskiej Sorbonie, co we Francji było wydarzeniem bez precedensu.
Jednak droga do sławy wiodła ścieżką pełną wyzwań i wyrzeczeń. By wypełnić misję dla ludzkości, Skłodowska musiała zmierzyć się z samotnością w obcym kraju i nieoczekiwaną śmiercią męża. A także bronić swych racji w świecie naukowym zdominowanym przez mężczyzn. Z emocjonującej i pełnej zwrotów akcji batalii, wyszła jednak zwycięsko, jako osoba godna naśladowania, zasługująca na podziw i wybitna pod każdym względem. Stała się najbardziej wpływową kobietą swoich czasów. O której Albert Einstein miał powiedzieć, że ze wszystkich ludzi sukcesu, tylko ona jedna nie zmieniała się pod wpływem sławy.
Temat Skłodowskiej-C0rie jest przykładem na to jak kókoId z Francji został załatwiony przez cwaną poIkę. W czasie kiedy Pierre C0rie robił wynalazki to nasza Maria była na ówczesnym 0rgasmusie i znana była z „bogatego życia towarzyskiego” co przekładając na dzisiejszy język „stawiasz browara i pch.asz”. Owinęła sobie wokół palca typowego piwniczaka Pierra C0rie, bo koleś przy kasie i rokował na Noblistę czyli jeszcze więcej KASY. Niestety jak to bywa w takich historiach, kuk0Id został wyśIizgany bez mydła, bo w „niewyjaśnionych okolicznościach” wpadł pod powóz, a Marysia mogła już bez ceregieli b0jać się z żonatym Paulem Langevinem chociaż o ich ro-mansie od lat wiedzieli wszyscy tylko nie Pierre. PS. Komitet Noblowski długo nie chciał przyznać Skłodowskiej Nobla, bo cały układ i metodyka badań wyglądała jak kalka znanych od lat prac wykładowcy na Sorbonie Pierra C0rie – czyli można śmiało domniemywać, że kuk0Id po prostu napisał swojej księżniczce co jest pięć za co dostała Nobla, a ona w podziękowaniu przyprawiała mu r0gi i prawdopodobnie razem z k0chankiem zlecili m0r.derstw0. Pyszna historia, ktoś powinien nagrać film i odkłamać przyp0drowaną historię tej „pierwszej kobiety z Noblem z fizyki”, trzask pękających za.dów fem inistek i ich beta 0rbiterów byłby pewnie słyszalny w sąsiedniej galaktyce.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
