Gdy zginęła Beata, nikt nie wierzył, że kobietę mógł brutalnie zatłuc jej własny syn. Marcin zresztą do winy się nie przyznawał i mówił, że stało się nieszczęście. Uniewinniony przez sąd został ciepło przyjęty w rodzinnym Pruszkowie, zamieszkał u babci Zofii. Ona też zginęła z jego rąk. Choć tylko on był w mieszkaniu i wyszedł z niego cały we krwi, z uporem twierdzi: To nie mogłem być ja.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
