dziękuję Odpowiedz

I super, że Obcy, jak maszyna do eksterminacji, wytłukł niemal w całości tą rynsztokową społeczność dewiantów, których zresztą powinno się unicestwić. A że normalni ludzie raczej nie są skłonni do zabijania, więc Obcy ich wyręczył w tej niewdzięcznej sztuce.
Taki cięty żarcik, można powiedzieć.
Jednak nie przeczę, że od czasu do czasu, lubię odświeżyć sobie tą chyba najbardziej kaszanowatą część z całej serii, jakby właśnie tylko dlatego, żeby z nie ukrywaną satysfakcją popatrzeć, jak Obcy wyłapuje po kolei tych wypierdków ludzkości, jak się z nimi elegancko rozprawia i pastwi nad nimi, na co zresztą takie typki sobie zasłużyły. Bo chyba tylko to w tym filmie, jest jeszcze warte obejrzenia.
Gdyż cała reszta, to zupełna chała, podobnie zresztą, jak i cała twórczość filmowa Davida Finchera, w której właśnie przewagę stanowi tematyka resocjalizacji, więziennictwa, lub o mocno pokręconych dewiantach. Przy czym, żeby było jeszcze śmieszniej, wszystko to, Dawid Fincher zwykł ukazywać na równie wypaczony sposób, jak ten swój własny, ponieważ ten z lekka pokrzywiony na psychice, reżyser, ma wyraźnie jakąś obsesję na tym punkcie.
Nic więc dziwnego, że obsadził fabułę Obcego wśród złoczyńców i kryminalistów. A trzeba rzeczywiście być nieźle popapranym czubkiem, żeby odstawić taki numer, który tym samym właściwie zapoczątkował koniec dobrego imienia kolejnych coraz to gorszych części Obcego. Odpowiedz

I super, że Obcy, jak maszyna do eksterminacji, wytłukł niemal w całości tą rynsztokową społeczność dewiantów, których zresztą powinno się unicestwić. A że normalni ludzie raczej nie są skłonni do zabijania, więc Obcy ich wyręczył w tej niewdzięcznej sztuce.
Taki cięty żarcik, można powiedzieć.
Jednak nie przeczę, że od czasu do czasu, lubię odświeżyć sobie tą chyba najbardziej kaszanowatą część z całej serii, jakby właśnie tylko dlatego, żeby z nie ukrywaną satysfakcją popatrzeć, jak Obcy wyłapuje po kolei tych wypierdków ludzkości, jak się z nimi elegancko rozprawia i pastwi nad nimi, na co zresztą takie typki sobie zasłużyły. Bo chyba tylko to w tym filmie, jest jeszcze warte obejrzenia.
Gdyż cała reszta, to zupełna chała, podobnie zresztą, jak i cała twórczość filmowa Davida Finchera, w której właśnie przewagę stanowi tematyka resocjalizacji, więziennictwa, lub o mocno pokręconych dewiantach. Przy czym, żeby było jeszcze śmieszniej, wszystko to, Dawid Fincher zwykł ukazywać na równie wypaczony sposób, jak ten swój własny, ponieważ ten z lekka pokrzywiony na psychice, reżyser, ma wyraźnie jakąś obsesję na tym punkcie.
Nic więc dziwnego, że obsadził fabułę Obcego wśród złoczyńców i kryminalistów. A trzeba rzeczywiście być nieźle popapranym czubkiem, żeby odstawić taki numer, który tym samym właściwie zapoczątkował koniec dobrego imienia kolejnych coraz to gorszych części Obcego. Odpowiedz

;) Odpowiedz