Transplantacja jest niezwykle potrzebną, skuteczną, a czasami jedyną formą leczenia pacjentów z niewydolnością narządów. Metoda ta polega na wszczepieniu biorcy narządu lub tkanek pochodzących od innego człowieka.
Niektóre narządy (nerka, segment wątroby) lub tkanki (szpik kostny) można pobierać od osób żywych, pod warunkiem, że dawca wyrazi na to zgodę, a jego życie nie będzie narażone na niebezpieczeństwo. Jednak większość narządów i tkanek do przeszczepienia pobiera się ze zwłok osób, które za życia nie wyraziły sprzeciwu na pobranie. Nerki, serce, płuca, wątrobę, trzustkę, jelito i rogówkę można pobrać od osoby zmarłej, kiedy zostały już wyczerpane wszystkie możliwości jej leczenia i u której stwierdzono śmierć mózgową. Ustanie krążenia krwi w mózgu powoduje trwałe nieodwracalne jego uszkodzenie i śmierć człowieka. Chociaż przy pomocy specjalistycznej aparatury można przez pewien czas utrzymać czynność sera, nerek czy płuc, to wiadomo, że taka osoba nie żyje. Trwałe nieodwracalne ustanie czynności mózgu stwierdzają jednomyślnie lekarze specjaliści po uprzednim przeprowadzeniu serii badań.
Według polskiego prawa każda osoba zmarła może być uważana za potencjalnego dawcę tkanek i narządów, jeśli za życia nie wyraziła sprzeciwu.
Sprzeciw wyraża się w formie: 1) wpisu w centralnym rejestrze sprzeciwów na pobranie komórek, tkanek i narządów ze zwłok ludzkich; 2) oświadczenia pisemnego zaopatrzonego we własnoręczny podpis; 3) oświadczenia ustnego złożonego w obecności co najmniej dwóch świadków, pisemnie przez nich potwierdzonego. Lekarze informują rodzinę o śmierci pacjenta i zamiarze pobrania narządów do przeszczepienia. Bliscy mogą jedynie potwierdzić opinię zmarłego na temat pobrania narządów , jeśli ją znają. Nie mogą natomiast zablokować pobrania.
Wyniki przeszczepiania narządów są coraz lepsze. Niestety wzrasta liczba osób oczekujących na przeszczepienie i wydłuża się czas ich oczekiwania na operację, co może stworzyć zagrożenie dla życia tych chorych. W lipcu przeszczepiono 11 płuc a oczekujących było 127 osób, serc przeszczepiono 14 a oczekujących 394 osoby, wątrobę otrzymało 46 osób, a oczekujących było 137. Wiedza społeczeństwa o tym, jaką wartość dla setek śmiertelnie chorych ma przeszczepienie narządu jest nadal niewystarczająca. Sprzeciw na pobranie narządu wyrażany przez rodzinę zmarłego powoduje, że nie można uratować życia wielu chorym, gdyż lekarze często odstępują od pobrania w takiej sytuacji. Osoba wyrażająca zgodę na oddanie po śmierci swoich tkanek i narządów do przeszczepienia dla ratowania życia i przywracania zdrowia ludziom chorym może także nosić przy sobie własnoręcznie podpisane oświadczenie woli. Takie oświadczenie woli ma charakter informacyjny. Pobieranie narządów wymaga solidarnego wsparcia wszystkich ludzi, zrozumienia i zaakceptowania tej metody leczenia. Sukces przeszczepiania narządów zależy od każdego z nas.
Autor: Anna Gradziuk - koordynator ds. transplantacji Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Papieża Jana Pawła II w Zamościu Materiał nadesłany https://lubelak.eu/zobacz/tx7iwzp2q1 #Lublin247 #lublin24 #Lublin112 #InformacjeLublin #BądźNaBieżąco
Wyszukiwanie odpowiedzi..
