Spór o historię. Władcy polscy. Ludwik i Jadwiga

Po śmierci Kazimierza Wielkiego w 1370 roku władzę w Polsce przejmuje królewski siostrzeniec, Ludwik Andegaweński, nazywany u nas Węgierskim. Polska i Węgry zostały połączone unią personalną. Ludwik, nie posiadający męskiego potomka, już od początku władania, które w jego imieniu sprawowała matka Elżbieta Łokietkówna i namiestnicy, próbował osadzić na tronie swoją najstarszą córkę. Wydany w Koszycach przywilej zmniejszający podatek, tak zwane poradlne, miał zaskarbić królowi przychylność szlachty w tej sprawie. W 1384 roku, po śmierci Ludwika, tron Polski przejęła najmłodsza, dziesięcioletnia córka królewska, Jadwiga. Dwa lata później zawarła związek małżeński z Władysławem Jagiełłą. Królewscy małżonkowie dzielili władzę. W trakcie swojego niedługiego życia Jadwiga zasłynęła z głębokiej wiary i działalności dobroczynnej. Zapoczątkowała odnowienie Akademii Krakowskiej. W 1997 roku została ogłoszona święta Kościoła katolickiego.