Sołówki. Początki Gułagu. Dokument

Rosję czasów Lenina, a później Stalina charakteryzowała pogarda wobec ludzkiego życia. Mordowano całe narody, dziesiątki milionów ludzi, także bardzo wielu Polaków. Dobrnęliśmy do Karelli - jakieś tysiąc km na północ od Petersburga. Słynny sołowiecki monastyr wzniesiono w połowie XV wieku. Mieściły się tu karcery, w których mnisi jako wierni słudzy cara pomagali izolować jego przeciwników, przetrzymywali w klasztorze przywódców sekt religijnych, zbuntowanych bojarów. Po zwycięstwie rewolucji październikowej majątek skonfiskowano i przekazano tajnej policji politycznej - Czeka. Spod monastyru udajemy się na Siekierkę; tak zwą na Sołówkach jedyną górę na wyspie. Więźniowie wiedzieli, że z lochów tutejszej cerkwi niełatwo się wychodzi na wolność. Los osadzonych na Siekierce był przesądzony. Cerkiew wróciła w ręce Kościoła prawosławnego. Powoli odzyskuje dawny blask. Żyje z piętnem historii. W swoim "Archipelagu GUŁag" Aleksander Sołżenicyn pisał o łagrach jak o wyspach rozsianych po całym ZSRR. Samą nazwę archipelagu wywiódł właśnie od wysp sołowieckich. Po Sołówkach zaczęły powstawać setki mniejszych i dużych obozów pracy. Stały się one symbolem nowych porządków, zniewolenia i bezprawia...