HEHE. Jak w Polsce można mówić o czym takim, jak patriotyzm, o oddaniu wobec ojczyzny, czy o moralności? Ponieważ to kontrast śmieszności, całkowicie nie realny, żeby nawet nie wspominać o nim. Bo jest to pozbawione racji bytu i racji sensu. Gdyż już od dziesiątek dekad panują takie czasy, że czy wpływowy, czy przeciętny Polak, pozostaje zmuszonym od niemowlaka do takiej anty patriotycznej postawy, jak typowo komercyjnej, iż jeżeli miałby o coś dbać, lub zabiegać, to wyłącznie o to, żeby czego nie robił, to miał to robić wyłącznie dla garstki jakiś tam pieniędzy. Bo zwyczajnie musi to robić, albo zginie. Nie ma innej opcji i nie istnieją półśrodki, więc albo, albo. I dlatego nie od wczoraj wiadomo, że Polak dla pieniędzy gotów zrobić wszystko. I pojawia się dylemat, jak i konflikt interesów zarazem. Bo jak w tym układzie mówić w ogóle o czym takim, jak polski patriotyzm, polski moralizm, czy o polskości, przy patrzeniu na co dzień na panoszących się złodziei i kombinatorów, w tym począwszy właśnie od najwyższej półki, a więc od samych polityków? I jak Polak ma zabiegać jednocześnie o wartości i o polskość, przy jednoczesnym zabieganiu i dbaniu o pieniądz? Jeżeli obie postawy gryzaą się ze sobą i gdy jedno automatycznie wyklucza drugie. Nie jest to możliwe. Przykładowo, Szwed, Francuz, Niemiec, czy Brytyjczyk pracując na stanowisku raptem podrzędnego kasjera, czy to po trzecioligowych sklepikach, czy restauracjach, lub hotelach, zarabia w przeliczniku kwotę sięgającą średnio blisko 50 tys zł w miesiącu. A więc już często mowa o raptem tym zwykłym, niewykwalifikowanym, mało doświadczonym, lub po prostu trzeciorzędowym pracowniku. A więc taki, może i też z pewnością będzie dbał o patriotyzm, moralizm i o swój kraj, bo zwyczajnie będzie go na to stać. Tymczasem Polacy na podobnych, lub na tych samych stanowiskach zarabiają średnio zaledwie kwotę 2,5 tys zł na miesiąc, co jest niewspółmiernie niską kwotą co do istniejących warunków, jak śmieszną i żałosną, ponieważ zazwyczaj nie wystarczającą, by było ich stać na utrzymanie się i na życie. I tym samym pozostają zmuszeni do konieczności dodatkowego kombinowania. Same rachunki do opłat, czynsze, opłaty za energię, za media, za paliwo, w tym codzienne życie na poziomie ledwie mizernym, jeżeli chodzi o o konsumpcję, tak aby dało się jakoś przetrwać, to już często znacząco zdaje się dalece przekraczać tą właśnie kwotę 2,5 tys, czyli tą przeciętną pensję. Przy takich niewystarczających poborach, Polaków zwyczajnie nie stać na nic więcej, w tym na kwestię zawodowego dokształcania się, czy na kwestię hobby, lub rozrywki i kultury, czy chociaż na taką kwestię, żeby raz w roku mogli sobie pozwolić na wakacje, czy przynajmniej na wyjście do kina, teatru, czy restauracji. Wystarczy argumentów ??? Więcej nie trzeba mówić. Zatem jak przy takich nędznych warunkach dbać o polskość i patriotyzm? Gdy Polacy w pocie czoła są zmuszeni wypruwać sobie żyły nawet nie po to, żeby móc wywalczyć to, co się nam należy, jako Europejczykom, jak znacznie prędzej już tylko po to, by jakoś dało radę przetrwać. A co jest jednoznaczne z tym, że potencjalne zabieganie o jeszcze inne kwestie, niż tylko finansowe, może być tylko, jest, i nadal będzie pozostawać kwestią śmieszną, absurdalnie nie realną i nie wykonalną, jak przy takich warunkach, kiedy przeciętnego Polaka często nie bardzo jest stać na to, żeby miał się utrzymać i wykarmić porządniej, jak na człowieka przystało. A co dopiero na więcej, żeby zacząć ewentualnie myśleć i mówić o mrzonkach tego jakiegoś patriotyzmu, moralizmu i polskości. Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
