Za górami, za lasami, za dolinami Żyło sobie trzech krasnali, nie górali Trzech ich było, trzech z fasonem Dwóch wesołych wesołych, jeden smutny, bo miał żonę A ta żona była jędza, no i basta Miała wałek taki wielki, jak do ciasta I tym wałkiem, kiedy chciała Swego męża, krasnoludka wałkowała Już krasnoludek taki cienki, jak niteczka Taki mały, taki chudy, jak kropeczka Ale żona uważała, Że jest gruby, więc go jeszcze wałkowała Już krasnoludek zwałkowany, w trumnie leży Że od wałka żony zginął, nikt nie wierzy Gdy rodzinka w głos płakała Żona jędza, jeszcze trumnę wałkowała
Wyszukiwanie odpowiedzi..
