Są wieczory, co za dramat, kiedy w domu jestem sama, wtedy dwoję się i troję, by zapomnieć, że się boję. Różne w życiu są przypadki, lecz, uwierzcie mi na słowo, że przeżyłam w taki wieczór sytuację nietypową: Z łóżka zerwał mnie domowy gong, czuję zimny dreszcz i drżenie rąk: kto tam może stać za drzwiami? Nie otworzę! Nigdy! Za nic! Może mama jest już w drodze? Zaraz będzie - więc po trwodze.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
