10) DOM pięknisty, mądry polski serial ...

Życie nadal się toczy. Jedni odchodzą, a drudzy przychodzą. Znam to z autopsji, też już pożegnałem w swoim życiu parę osób w rożnym wieku. Pożegnałem np. jak jeszcze mieszkałem w Polsce, kolegę-przyjaciela, który pojechał odbyć swoją normalną służbę wojskową i wrócił w trumnie. Nie płakałem, ale byłem tak strasznie zdołowany, że Koniec Świata. Wraz z innymi niosłem Jego trumnę i osobiście Go Pożegnałem. Młody i Wspaniały człowiek z wiedzą, razem mieliśmy wspólne tematy, które czasem zalewaliśmy alkoholem. Do tej pory Go wspominam, nawet Teraz pisząc o Nim. RIP my friend! Na 100% kiedyś jak w tej piosence Pink Floyd dołączę do Ciebie i skończymy tematy, które kiedyś Nie skończyliśmy, a teraz jest tak ...
"How I wish, how I wish you were here
Were just two lost souls
Swimming in a fish bowl
Year after year
Running over the same old ground
What have we found?
The same old fears
Wish you were here" i znowu się rozczuliłem ... każdy ma swoją budę i każdy kogoś stracił albo straci. c'est la vie ...