HISTORIA TIRAMISU Właścicielka nie serwuje tiramisu na początku, zanim klient uda się z wybraną damą do pokoju. Przeciwnie - podaje go już po wszystkim. Po co? TIRAMISU powstało w restauracji Alle Beccherie w Treviso, od pokoleń należącej do rodziny Campeol. Pani Alba Campeol tak wspomina narodziny słynnego deseru: Miałam maleńkie dziecko, karmiłam je piersią. Moja teściowa codziennie przychodziła do mnie z takim podwieczorkiem: żółtko ubite z cukrem (zwane w dialekcie sbatudin), filiżanka mocnej kawy i kilka biszkoptów. Powtarzała przy tym: Z tymi pysznościami będziesz miała więcej mleka. Jedz, kochana, i pij, bo musisz nabrać siły. Włoski czasownik tirarsi su oznacza właśnie wracać do sił, podnieść się fizycznie i psychicznie wyjaśniała Tessa Capponi-Borawska. Tiramisu, jakie znamy dzisiaj, było podobno wspólnym dziełem Alby Campeol i jej kucharza Roberta Linguanotta. Do sbatudin, czyli po naszemu kogla-mogla, dodali mascarpone, a podłużne biszkopty (kocie języczki) namoczyli w mocnej kawie. Warstwy kremu i ciastek oprószyli po wierzchu gorzkim kakao. Nie ma w nim mocnego alkoholu, żadnego koniaku ani likieru, bo musi być dla wszystkich, dla dorosłych i dla dzieci. Prawda, że miło? Karmiąca mama, dobra teściowa, pyszny, słodki deser. Aż tu nagle wchodzi człowiek na stronę Accademia del Tiramisù, a tam opowieść alternatywna. Całkiem inna i nie dla dzieci. Mamy więc popularny miejski burdel w Treviso, rok mniej więcej 1800. Troskliwa burdelmama serwuje klientom deser (składniki mniej więcej te same co powyżej) o nazwie tireme su, czyli podnieś mnie. Jednak tu nazwa funkcjonuje w kontekście mniej duchowym, za to bardziej fizjologicznym. Tiramisu w burdelu to afrodyzjak wczesna forma viagry. Ciekawostką jest, że właścicielka nie serwuje tiramisu na początku, zanim klient uda się z wybraną damą do pokoju. Przeciwnie podaje go już po wszystkim. Po co? To proste: wraca taki mąż do domu późnym wieczorem i na klasyczne pytanie żony, gdzie był do tej pory, odpowiada równie klasycznie: spotykałem się z biskupem/pomagałem zamożnej ciotce/kupowałem ci kolię (niepotrzebne skreślić). Kłamiesz! Byłeś w burdelu! krzyczy ona. Na co on: O, moja miła, wcale nie, zaraz ci to udowodnię - i zabiera ją do sypialni, gdzie z sukcesem spełnia małżeński obowiązek. Tiramisu działa. Jednak nawet burdelmama z Treviso nie była pomysłodawczynią tego deseru. W Wenecji Euganejskiej i Julijskiej kogel-mogel z rozmaitymi dodatkami od niepamiętnych czasów był uważany za afrodyzjak. Dlatego tradycyjnie podawano go na weselach nie gościom, oczywiście, ale nowożeńcom tuż przed nocą poślubną. Dodajmy, że Accademia del Tiramisù wersję z burdelem uznaje za prawdziwą i obowiązującą, choć mało znaną, bo wstydliwie przemilczaną przez dziesiątki lat. Przepisu na tiramisu próżno szukać w starszych książkach kucharskich, nie ma go nawet w słynnej La scienza in cucina e larte di mangiar bene (Włoska sztuka dobrego gotowania) Pellegrina Artusiego. Na liście włoskiego ministerstwa polityki rolnej, żywnościowej i leśnej tiramisu pojawiło się bardzo późno, dopiero w 2017 roku dziś figuruje tam dumnie wśród tradycyjnych dań z regionu Friuli-Wenecja Julijska.
Biszkopty należy moczyć bardzo krótko myk do kawy i wyjąć bo mocno nasiąknięte są nieapetyczne, a poza tym z gotowego deseru będzie się lało.
Tiramisu może spokojnie poczekać w lodówce przez dwa, a nawet trzy dni. Można je też zamrozić wieczorem w przeddzień podania wyjąć i przełożyć do lodówki. Musi się rozmrażać powoli.
* Restauracja Alle Beccherie w Treviso niestety została zamknięta w 2014 roku Inka Wrońska - W opisie wykorzystałam fragment artykułu z Gazety Wyborczej z 23 grudnia 2020 roku. Autorstwa Inki Wrońskiej (zastępczyni redaktora naczelnego Fermentu. Pisma o winie. Prowadzi zajęcia dla słuchaczy Food Studies warszawskiego Uniwersytetu SWPS. Była redaktorką naczelną miesięcznika Kuchnia, pracowała też w magazynie Kontynenty.)
SPIS TREŚCI 0:00 Powitanie 2:26 Jak ekspresowo robię tiramisu 7:22 Degustacja na wesoło z Operatorem
Wyszukiwanie odpowiedzi..
