+ Napisz wiadomość
Foldery
Folder główny
1. czytanie (Mdr 1, 1-7) Grzech zamyka drogę do mądrości Czytanie z Księgi Mądrości Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy! Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca! Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego. Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga, a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych. Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele uwikłanym w grzech. Święty Duch uczący karności ucieknie przed obłudą, odsunie się od niemądrych myśli, wypłoszy Go nadejście nieprawości. Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka. Albowiem Duch Pański wypełnił zamieszkaną ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy. Psalm (Ps 139 (138), 1b-3. 4-5. 7-8. 9-10. (R.: por. 24b)) Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną Przenikasz i znasz mnie, Panie, * Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. Z daleka spostrzegasz moje myśli, przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, * i znasz wszystkie moje drogi. Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną Zanim słowo się znajdzie na moim języku, * Ty, Panie, już znasz je w całości. Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz * i kładziesz na mnie swą rękę. Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim? * Gdzie oddalę się od Twego oblicza? Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, * jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani. Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, * gdybym zamieszkał na krańcach morza, tam również będzie mnie wiodła Twa ręka * i podtrzyma mnie Twoja prawica. Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną Aklamacja (Por. Flp 2, 15d. 16a) Alleluja, alleluja, alleluja Jawicie się jako źródło światła w świecie, trzymając się mocno Słowa Życia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 17, 1-6) Obowiązek przebaczania Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu dla jednego z tych małych. Uważajcie na siebie! Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego, przebacz mu». Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:16 40 04:16#cotam3minuty #163 - Wspomnienie św. Marcina z Toures 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Mdr 2, 23 3, 9) Nieśmiertelność sprawiedliwych Czytanie z Księgi Mądrości Do nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła w świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą. A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zgon ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Wypróbował ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia ich przez Boga zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali, łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych. Psalm (Ps 34 (33), 2-3. 16-17. 18-19 (R.: por. 2a)) Po wieczne czasy będę chwalił Pana Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, * Jego chwała będzie zawsze na moich ustach. Dusza moja chlubi się Panem, * niech słyszą to pokorni i niech się weselą. Po wieczne czasy będę chwalił Pana Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, * uszy Jego otwarte na ich wołanie. Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, * by pamięć o nich wymazać z ziemi. Po wieczne czasy będę chwalił Pana Pan słyszy wołających o pomoc * i ratuje ich od wszelkiej udręki. Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, * ocala upadłych na duchu. Po wieczne czasy będę chwalił Pana Aklamacja (J 14, 23) Alleluja, alleluja, alleluja Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 17, 7-10) Słudzy nieużyteczni jesteśmy Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus powiedział: «Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź zaraz i siądź do stołu? Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:12 77 03:12#cotam3minuty #164 - Wspomnienie św. Jozafata, męczennika 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Mdr 6, 1-11) Mądrość konieczna dla władców Czytanie z Księgi Mądrości Słuchajcie, królowie, i zrozumcie, nauczcie się, sędziowie ziemskich rubieży! Nakłońcie ucha, wy, co nad wieloma panujecie i chlubicie się mnogością narodów, bo od Pana otrzymaliście władzę, od Najwyższego panowanie: On zbada uczynki wasze i zamysły wasze rozsądzi. Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie ani prawa nie przestrzegaliście, ani nie poszliście za wolą Boga, przeto groźnie i rychło natrze On na was, będzie bowiem sąd nieubłagany nad panującymi. Najmniejszy doznaje miłosiernego przebaczenia, ale mocarzy czeka mocne dochodzenie. Władca wszechrzeczy nie ulęknie się nikogo ani nie będzie zważał na wielkość. On bowiem stworzył małego i wielkiego i jednakowo o wszystkich się troszczy, ale możnym grozi surowe badanie. Do was więc zwracam się, władcy, byście się nauczyli mądrości i nie upadli. Bo ci, co świętości święcie przestrzegają, dostąpią uświęcenia, a którzy się tego nauczyli, ci znajdą słowa obrony. Pożądajcie więc słów moich, pragnijcie, a znajdziecie naukę. Psalm (Ps 82 (81), 3-4. 6-7 (R.: por. 8a)) Powstań, o Boże, osądź Twoją ziemię «Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, * oddajcie sprawiedliwość ubogim i nieszczęśliwym. Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, * wyrwijcie go z rąk występnych». Powstań, o Boże, osądź Twoją ziemię Rzekłem: «Jesteście bogami, * jesteście wszyscy synami Najwyższego. Lecz wy pomrzecie jak ludzie, * poupadacie wszyscy jak książęta». Powstań, o Boże, osądź Twoją ziemię Aklamacja (Por. 1 Tes 5, 18) Alleluja, alleluja, alleluja Za wszystko dziękujcie Bogu, taka jest bowiem wola Boża względem was w Jezusie Chrystusie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 17, 11-19) Niewdzięczność uzdrowionych z trądu Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:15 145 03:15#cotam3minuty #165 - Wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Mdr 7, 22 8, 1) Pochwała Mądrości Czytanie z Księgi Mądrości Jest w Mądrości duch rozumny, święty, jedyny, wieloraki, subtelny, rączy, przenikliwy, nieskalany, jasny, niezadający bólu, miłujący dobro, bystry, niepowstrzymany, dobroczynny, miłujący ludzi, mocny, niezawodny, beztroski, wszechmogący i wszystkowidzący, przenikający wszelkie duchy rozumne, czyste i najsubtelniejsze. Mądrość bowiem jest ruchliwsza od wszelkiego ruchu; przez wszystko przechodzi i przenika dzięki czystości. Jest bowiem tchnieniem mocy Bożej i przeczystym wypływem chwały Wszechmocnego, dlatego nic skażonego do niej nie przylgnie. Jest bowiem odblaskiem wieczystej światłości, zwierciadłem bez skazy działania Boga, obrazem Jego dobroci. Jedna jest, a wszystko może, pozostając sobą, wszystko odnawia, a przez pokolenia zstępując w dusze święte, kształtuje przyjaciół Bożych i proroków. Bóg bowiem miłuje tylko tego, kto przebywa z Mądrością. Bo ona piękniejsza niż słońce i niż wszelki gwiazdozbiór. Porównana ze światłością uzyska pierwszeństwo, po tamtej bowiem nastaje noc, a Mądrości zło nie przemoże. Sięga potężnie od krańca do krańca i włada wszystkim z dobrocią. Psalm (Ps 119 (118), 89-90. 91 i 130. 135 i 175 (R.: por. 89)) Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki Twoje słowo, Panie, jest wieczne, * niezmienne jak niebiosa. Twoja wierność przez pokolenia, * umocniłeś ziemię, by trwała. Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki Wszystko trwa do dzisiaj według Twych wyroków, * bo wszelkie rzeczy Ci służą. Poznanie Twoich słów oświeca * i naucza niedoświadczonych. Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki Okaż Twemu słudze światłość swego oblicza * i naucz mnie Twoich ustaw. Niech żyje moja dusza i niech Ciebie chwali, * niech mnie wspierają Twoje wyroki. Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki Aklamacja (J 15, 5ab) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem krzewem winnym, a wy latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 17, 20-25) Królestwo Boże jest pośród was Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: Oto tu jest albo: Tam. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest». Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: Oto tam lub: Oto tu. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:40 47 03:40#cotam3minuty #166 - Czwartek XXXII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Mdr 13, 1-9) Z wielkości i piękna stworzeń poznaje się ich Stwórcę Czytanie z Księgi Mądrości Głupi z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga; z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła, nie poznali Twórcy, lecz ogień, wiatr, powietrze chyże, gwiazdy dokoła, rwącą wodę lub światła niebieskie uznali za bóstwa, które rządzą światem. Jeśli urzeczeni ich pięknem wzięli je za bóstwa winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca, stworzył je bowiem Twórca piękności; a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Sprawcę. Ci jednak na małą zasługują naganę, bo wprawdzie i oni błądzą, ale Boga szukają i pragną Go znaleźć. Obracając się bowiem wśród Jego dzieł, badają, i ulegają pozorom, bo piękne to, na co patrzą. Ale im także nie można wybaczyć: jeśli się bowiem zdobyli na tyle wiedzy, by móc ogarnąć wszechświat jakże nie znaleźli rychlej jego Władcy? Psalm (Ps 19 (18), 2-3. 4-5b (R.: por. 2a)) Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga Niebiosa głoszą chwałę Boga, * dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon. Dzień opowiada dniowi, * noc nocy wiadomość przekazuje. Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga Nie są to słowa ani nie jest to mowa, * których by dźwięku nie usłyszano. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, * ich słowa aż po krańce świata. Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga Aklamacja (Łk 21, 28bc) Alleluja, alleluja, alleluja Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 17, 26-37) Dzień Syna Człowieczego nadejdzie niespodziewanie Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; a przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. W owym dniu, kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Miejcie w pamięci żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą razem mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona». Pytali Go: «Gdzie, Panie?» On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/02:53 60 02:53#cotam3minuty #167 - Piątek XXXII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Mdr 18, 14-16; 19, 6-9) Medytacja o nocy paschalnej Czytanie z Księgi Mądrości Gdy głęboka cisza ogarniała wszystko, a noc w swoim biegu dosięgała połowy, wszechmocne Twe słowo z nieba, z królewskiej stolicy, jak srogi wojownik runęło pośrodku zatraconej ziemi, jako miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz. I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią; nieba dotykało, a zstąpiło na ziemię. Całe stworzenie znów w swej naturze podlegało przekształceniu, powolne Twoim rozkazom, by dzieci Twe zachować bez szkody. Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzano, jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej: droga bez przeszkód Morze Czerwone i pole zielone z burzliwej głębiny. Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka, ujrzawszy cuda godne podziwu. Byli jak konie na pastwisku i jak baranki brykali, wielbiąc Ciebie, Panie, który ich wybawiłeś. Psalm (Ps 105 (104), 2-3. 36-37. 42-43 (R.: por. 5a)) Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał Albo: Alleluja Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, * rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda. Szczyćcie się Jego świętym imieniem, * niech się weseli serce szukających Pana. Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał Albo: Alleluja Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju, * cały kwiat ich potęgi. A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem * i nikt nie był słaby w jego pokoleniach. Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał Albo: Alleluja Pamiętał bowiem o swym świętym słowie * danym Abrahamowi, swojemu słudze. I wyprowadził lud swój wśród radości, * z weselem swoich wybranych. Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał Albo: Alleluja Aklamacja (Por. 2 Tes 2, 14) Alleluja, alleluja, alleluja Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 18, 1-8) Wytrwałość w modlitwie Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: Obroń mnie przed moim przeciwnikiem! Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie». I Pan dodał: «Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?» Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/05:02 54 05:02#cotam3minuty #168 - Sobota XXXII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (1 Mch 1, 10-15. 41-43. 54-57. 62-64) Prześladowanie religii Izraela Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej Wyszedł grzeszny korzeń Antioch Epifanes, syn króla Antiocha. Przebywał on w Rzymie jako zakładnik, a zaczął panować w sto trzydziestym siódmym roku panowania greckiego. W tym to czasie wystąpili spośród Izraela synowie wiarołomni, którzy podburzyli wielu ludzi, mówiąc: «Pójdźmy zawrzeć przymierze z narodami, które mieszkają wokoło nas. Wiele złego bowiem spotkało nas od tego czasu, kiedy się od nich oddaliliśmy». Słowa te w ich mniemaniu uchodziły za dobre. Niektórzy zaś spomiędzy ludu zapalili się do tej sprawy i udali się do króla, a on dał im władzę, żeby wprowadzili pogańskie obyczaje. W Jerozolimie więc wybudowali gimnazjum według pogańskich zwyczajów. Pozbyli się też znaku obrzezania i odpadli od świętego przymierza. Sprzęgli się także z poganami i zaprzedali się im, aby robić to, co złe. Król napisał zarządzenie dla całego swego państwa: «Wszyscy mają być jednym narodem i niech każdy porzuci swoje obyczaje». Wszystkie narody przyjęły ten rozkaz królewski, a nawet wielu Izraelitom spodobał się ten kult przez niego nakazany. Składali więc ofiary bożkom i znieważali szabat. W dniu piętnastym miesiąca Kislew sto czterdziestego piątego roku na ołtarzu całopalenia wybudowano ohydę spustoszenia, a w okolicznych miastach judzkich pobudowano także ołtarze ofiary kadzielne składano nawet przed drzwiami domów i na ulicach. Księgi Prawa, które znaleziono, darto w strzępy i palono w ogniu. Wyrok królewski pozbawiał życia tego, u kogo gdziekolwiek znalazła się Księga Przymierza, albo jeżeli ktoś postępował zgodnie z nakazami Prawa. Wielu jednak spomiędzy Izraelitów postanowiło sobie, że nie będą jeść nieczystych pokarmów, i mocno trzymało się swego postanowienia. Woleli raczej umrzeć, aniżeli skalać się pokarmem i zbezcześcić święte przymierze. Toteż oddali swe życie. Bardzo wielki gniew Boży zawisł nad Izraelem. Psalm (Ps 119 (118), 53 i 61. 134 i 150. 155 i 158 (R.: por. 88)) Broń mego życia, abym strzegł praw Twoich Gniew mnie ogarnia z powodu grzeszników * porzucających Twe Prawo. Oplotły mnie więzy grzeszników, * nie zapomniałem o Twoim Prawie. Broń mego życia, abym strzegł praw Twoich Wyzwól mnie z ludzkiego ucisku, * a będę strzegł Twoich postanowień. Zbliżają się niegodziwi moi prześladowcy, * dalecy są oni od Twojego Prawa. Broń mego życia, abym strzegł praw Twoich Daleko od występnych jest zbawienie, * bo nie dbają o Twoje ustawy. Na widok odstępców wstręt mnie ogarnia, * bo słowa Twojego nie strzegą. Broń mego życia, abym strzegł praw Twoich Aklamacja (J 8, 12) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, będzie miał światło życia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 18, 35-43) Uzdrowienie niewidomego pod Jerychem Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Kiedy Jezus przybliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał przeciągający tłum, wypytywał się, co to się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi. Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy się przybliżył, zapytał go: «Co chcesz, abym ci uczynił?» On odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał». Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:25 86 03:25#cotam3minuty #169 - Wspomnienie bł. Karoliny Kózkówny, Dziewicy i Męczennicy 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (2 Mch 6, 18-31) Męstwo Eleazara Czytanie z Drugiej Księgi Machabejskiej W czasie prześladowań Izraela przez króla Antiocha Eleazar, jeden z pierwszych uczonych w Piśmie, mąż już w podeszłym wieku, o bardzo szlachetnej powierzchowności, był przymuszany do otwarcia ust i jedzenia wieprzowiny. On jednak, wybierając raczej chwalebną śmierć aniżeli godne pogardy życie, dobrowolnie szedł na miejsce kaźni, a wypluł mięso, jak powinni postąpić ci, którzy mają odwagę odrzucić to, czego nie wolno jeść nawet przez miłość do życia. Ci, którzy byli wyznaczeni do tej bezbożnej ofiarnej uczty, ze względu na bardzo dawną znajomość z tym mężem, wzięli go na stronę i prosili, aby zjadł przyniesione przez nich i przygotowane mięso, które wolno mu jeść. Niech udaje tylko, że je to, co jest nakazane przez króla, mianowicie mięso z ofiary pogańskiej. Tak postępując, uniknie śmierci, a ze względu na dawną z nimi przyjaźń skorzysta z miłosierdzia. On jednak powziął szlachetne postanowienie, godne jego wieku, powagi jego starości, okrytych zasługą siwych włosów i postępowania doskonałego od dzieciństwa, przede wszystkim zaś świętego i od Boga pochodzącego prawodawstwa. Dał im jasną odpowiedź, mówiąc, aby go zaraz posłali do Hadesu. «Udawanie bowiem nie przystoi naszemu wiekowi. Wielu młodych byłoby przekonanych, że Eleazar, który już ma dziewięćdziesiąt lat, przyjął pogańskie obyczaje. Oni to przez moje udawanie, i to dla ocalenia maleńkiej resztki życia, przeze mnie byliby wprowadzeni w błąd, ja zaś hańbą i wstydem okryłbym swoją starość. Jeżeli bowiem teraz uniknę ludzkiej kary, to z rąk Wszechmocnego ani żywy, ani umarły nie umknę. Dlatego jeżeli mężnie teraz zakończę życie, okażę się godny swojej starości, młodym zaś pozostawię rzetelny przykład ochotnej i wspaniałomyślnej śmierci za godne czci i święte prawa». To powiedziawszy, natychmiast wszedł na miejsce kaźni. Ci, którzy go przyprowadzili, na skutek wypowiedzianych przez niego słów zamienili miłosierdzie na surowość, sądzili bowiem, że były one szaleństwem. Mając już pod ciosami umrzeć, westchnął i powiedział: «Panu, który ma świętą wiedzę, jest jawne to, że mogłem uniknąć śmierci. Jako biczowany ponoszę wprawdzie boleść na ciele, dusza jednak cierpi to z radością, gdyż Jego się boję». W ten sposób więc zakończył życie, a swoją śmiercią zostawił nie tylko dla młodzieży, lecz także dla większości narodu przykład szlachetnej odwagi i pomnik cnoty. Psalm (Ps 3, 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 6)) Pan mój i Bóg mój zawsze mnie wspomaga Panie, jak liczni są moi prześladowcy, * jak wielu przeciw mnie powstaje. Mnóstwo jest tych, którzy mówią o mnie: * «Nie znajdzie on w Bogu zbawienia». Pan mój i Bóg mój zawsze mnie wspomaga Ty zaś, Panie, tarczą moją jesteś i chwałą, * Ty moją głowę podnosisz. Głośno wołam do Pana, * a On mi odpowiada ze świętej swej góry. Pan mój i Bóg mój zawsze mnie wspomaga Kładę się, zasypiam i znowu się budzę, * ponieważ Pan mnie wspomaga. I nie ulęknę się wcale tysięcy ludzi, * którzy zewsząd na mnie nastają. Pan mój i Bóg mój zawsze mnie wspomaga Aklamacja (Por. 1 J 4, 10b) Alleluja, alleluja, alleluja Bóg pierwszy nas umiłował i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 19, 1-10) Nawrócenie Zacheusza Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawićto, co zginęło». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:18 69 03:18#cotam3minuty #170 - Wspomnienie bł. Salomei 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (2 Mch 7, 1. 20-31) Wiara w zmartwychwstanie mocą męczenników Czytanie z Drugiej Księgi Machabejskiej Siedmiu braci razem z matką zostało schwytanych. Bito ich biczami i rzemieniami, gdyż król chciał ich zmusić, aby skosztowali wieprzowiny zakazanej przez Prawo. Przede wszystkim zaś godna podziwu i trwałej pamięci była matka. Przyglądała się ona w ciągu jednego dnia śmierci siedmiu synów i zniosła to mężnie. Nadzieję bowiem pokładała w Panu. Pełna szlachetnych myśli, zagrzewając swoje kobiece usposobienie męską odwagą, każdego z nich upominała w ojczystym języku. Mówiła do nich: «Nie wiem, w jaki sposób znaleźliście się w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i życie, a członki każdego z was nie ja ułożyłam. Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka i zamyślił początek wszechrzeczy, w swojej litości ponownie odda wam tchnienie i życie, dlatego że wy gardzicie sobą teraz dla Jego praw». Antioch był przekonany, że nim gardzono, i dopatrywał się obelgi w tych słowach. Ponieważ zaś najmłodszy był jeszcze przy życiu, nie tylko dał mu ustną obietnicę, ale nawet pod przysięgą zapewnił go, że jeżeli odwróci się od ojczystych praw, uczyni go bogatym i szczęśliwym, a nawet mianuje go przyjacielem i powierzy mu ważne zadania. Kiedy zaś młodzieniec nie zwracał na to żadnej uwagi, król przywołał matkę i namawiał ją, aby chłopcu udzieliła zbawiennej rady. Po długich namowach zgodziła się nakłonić syna. Kiedy jednak nachyliła się nad nim, wtedy wyśmiewając okrutnego tyrana, tak powiedziała w języku ojczystym: «Synu, zlituj się nade mną! W łonie nosiłam cię przez dziewięć miesięcy, karmiłam cię mlekiem przez trzy lata, wyżywiłam cię i wychowałam aż do tych lat. Proszę cię, synu, spojrzyj na niebo i na ziemię, a mając na oku wszystko, co jest na nich, zwróć uwagę na to, że z niczego stworzył je Bóg i że ród ludzki powstał w ten sam sposób. Nie obawiaj się tego oprawcy, ale bądź godny braci swoich i przyjmij śmierć, abym w godzinie zmiłowania odnalazła cię razem z braćmi». Zaledwie ona skończyła mówić, młodzieniec powiedział: «Na co czekacie? Jestem posłuszny nie nakazowi króla, ale słucham nakazu Prawa, które przez Mojżesza było dane naszym ojcom. Ty zaś, przyczyno wszystkich nieszczęść Hebrajczyków, nie umkniesz z rąk Bożych». Psalm (Ps 17 (16), 1bcd. 5-6. 8 i 15 (R.: por. 15b)) Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, * usłysz me wołanie, wysłuchaj modlitwy * moich warg nieobłudnych. Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga Moje kroki mocno trzymały się Twych ścieżek, * nie zachwiały się moje stopy. Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz, * nakłoń ku mnie swe ucho, usłysz moje słowo. Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga Strzeż mnie jak źrenicy oka, * ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł. A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, * ze snu powstając, nasycę się Twoim widokiem. Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga Aklamacja (Por. J 15, 16) Alleluja, alleluja, alleluja Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 19, 11-28) Przypowieść o dziesięciu minach Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus opowiedział przypowieść, ponieważ był blisko Jeruzalem, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi. Mówił więc: «Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: Obracajcie nimi, aż wrócę. Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: Nie chcemy, żeby ten królował nad nami. Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał. Stawił się więc pierwszy i rzekł: Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min. Odpowiedział mu: Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami. Także drugi przyszedł i rzekł: Panie, twoja mina przyniosła pięć min. Temu też powiedział: I ty miej władzę nad pięciu miastami. Następny przyszedł i rzekł: Panie, oto twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: bierzesz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie posiałeś. Odpowiedział mu: Według słów twoich sądzę cię, zły sługo! Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: biorę, gdzie nie położyłem, i żnę, gdzie nie posiałem. Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał.03:30 102 03:30#cotam3minuty #171 - Wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (1 Mch 2, 15-29) Matatiasz wzywa do walki w obronie przymierza z Bogiem Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej Do miasta Modin przybyli królewscy wysłańcy, którzy zmuszali do odstępstwa przez uczestnictwo w składaniu ofiary. Wielu spomiędzy Izraelitów przyszło do nich. A Matatiasz i jego synowie zebrali się razem. Wtedy królewscy wysłańcy zwrócili się do Matatiasza ze słowami: «Ty jesteś zwierzchnikiem, sławnym i wielkim w tym mieście, a podtrzymują cię synowie i krewni. Teraz więc ty pierwszy przystąp i wykonaj zarządzenie króla, tak jak wykonały wszystkie narody, mieszkańcy Judy i ci, którzy pozostali w Jeruzalem, a ty i twoi synowie będziecie należeli do królewskich przyjaciół, ty i synowie twoi będziecie zaszczyceni darami w srebrze i złocie oraz innymi podarunkami». Na to jednak Matatiasz odpowiedział donośnym głosem: «Jeżeli nawet wszystkie narody, które należą do państwa podległego królowi, słuchają go, odstąpiwszy od kultu swych ojców, i zgodziły się na jego nakazy, to jednak ja, moi synowie i moi krewni będziemy postępowali zgodnie z przymierzem, które zawarli nasi ojcowie. Niech nas Bóg broni od przekroczenia Prawa i jego nakazów! Słów króla nie będziemy słuchali i od kultu naszego nie odstąpimy ani w prawo, ani w lewo». Zaledwie skończył mówić te słowa, pewien Żyd przystąpił na oczach wszystkich do ołtarza w Modin, ażeby złożyć ofiarę, zgodnie z zarządzeniem króla. Gdy zobaczył to Matatiasz, zapłonął gorliwością i zadrżały mu nerki, i zawrzał gniewem, który był słuszny. Pobiegł więc i zabił tamtego obok ołtarza. Przy tej sposobności zabił także urzędnika królewskiego, który zmuszał do składania ofiar, ołtarz zaś rozwalił. Zapałał gorliwością o Prawo, jak to uczynił Pinchas z Zambrim, synem Salu. Wtedy też Matatiasz zaczął w mieście wołać donośnym głosem: «Niech idzie za mną każdy, kto płonie gorliwością o Prawo i obstaje za przymierzem». Potem zaś on sam i jego synowie uciekli w góry, pozostawiając w mieście wszystko, co posiadali. Wtedy wielu spośród ludzi, którzy szukali tego, co sprawiedliwe i słuszne, udało się na pustynię, aby tam przebywać. Psalm (Ps 50 (49), 1b-2. 5-6. 14-15 (R.: por. 23b)) Temu, kto prawy, ukażę zbawienie Przemówił Pan, Bóg nad bogami, * i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca. Bóg zajaśniał z Syjonu, * korony piękności. Temu, kto prawy, ukażę zbawienie «Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, * którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze». Niebiosa zwiastują Bożą sprawiedliwość, * albowiem sam Bóg jest sędzią. Temu, kto prawy, ukażę zbawienie «Składaj Bogu dziękczynną ofiarę, * spełnij swoje śluby wobec Najwyższego. I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, * wyzwolę ciebie, a ty Mnie uwielbisz». Temu, kto prawy, ukażę zbawienie Aklamacja (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d) Alleluja, alleluja, alleluja Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 19, 41-44) Zapowiedź zburzenia Jerozolimy Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/02:56 69 02:56#cotam3minuty #172 - Wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (1 Mch 4, 36-37. 52-59) Odbudowa i poświęcenie ołtarza Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej Juda i jego bracia powiedzieli: «Oto nasi wrogowie zostali starci na proch. Chodźmy oczyścić świątynię i na nowo poświęcić». Zebrało się więc całe wojsko i poszli na górę Syjon. Dwudziestego piątego dnia dziewiątego miesiąca, to jest miesiąca Kislew, sto czterdziestego ósmego roku wstali wcześnie rano i zgodnie z Prawem złożyli ofiarę na nowym ołtarzu całopalenia, który wybudowali. Dokładnie w tym samym czasie i tego samego dnia, którego poganie go zbezcześcili, został on na nowo poświęcony przy śpiewie pieśni i grze na cytrach, harfach i cymbałach. Cały lud upadł na twarz, oddał pokłon i aż pod niebo wysławiał Tego, który im poszczęścił. W osiem dni dokonali poświęcenia ołtarza, a przy tym z radością złożyli całopalenia, ofiarę biesiadną i ofiarę uwielbienia. Fasadę świątyni ozdobili wieńcami i małymi tarczami, odbudowali bramy i pomieszczenia dla kapłanów i pozakładali do nich drzwi, a wśród ludu nastała bardzo wielka radość z tego powodu, że skończyła się hańba, którą sprowadzili poganie. Juda zaś, jego bracia i całe zgromadzenie Izraela postanowili, że uroczystość poświęcenia ołtarza będą z weselem i radością obchodzili rokrocznie przez osiem dni, począwszy od dnia dwudziestego piątego miesiąca Kislew. Psalm (1 Krn 29, 10b-11b. 11c-12 (R.: por. 13b)) Chwalimy, Panie, Twe przesławne imię Bądź błogosławiony po wszystkie wieki, * Panie, Boże ojca naszego, Izraela, Twoja jest wielkość, moc i sława, majestat i chwała, * bo wszystko, co jest na niebie i ziemi, Twoje jest, Panie. Chwalimy, Panie, Twe przesławne imię Władza królewska należy do Ciebie, i nawet ziemski monarcha jest Twoją własnością. * Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą. Ty panujesz nad wszystkim, w Twojej ręce spoczywa moc i siła, * Ty swoją ręką wywyższasz i utwierdzasz wszystko. Chwalimy, Panie, Twe przesławne imię Aklamacja (Por. J 10, 27) Alleluja, alleluja, alleluja Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 19, 45-48) Jezus wypędza przekupniów ze świątyni Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście go jaskinią zbójców». I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:32 91 03:32#cotam3minuty #173 - Wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męczennicy 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Dn 1, 1-6. 8-20) Daniel z towarzyszami na dworze króla babilońskiego Czytanie z Księgi proroka Daniela W trzecim roku panowania króla judzkiego, Jojakima, przybył król babiloński, Nabuchodonozor, pod Jerozolimę i oblegał ją. Pan wydał w jego ręce króla judzkiego, Jojakima, oraz część naczyń domu Bożego, które zabrał do ziemi Szinear, do domu swego boga, umieszczając naczynia w skarbcu swego boga. Król polecił następnie Aszfenazowi, przełożonemu swoich dworzan, sprowadzić spośród Izraelitów z rodu królewskiego oraz z możnowładców młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością, posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć pisma i mowy chaldejskiej. Król przydzielił im codzienną porcję potraw królewskich i wina, które pijał. Mieli być wychowywani przez trzy lata, by po ich upływie rozpocząć służbę przy królu. Spośród synów judzkich byli wśród nich: Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. Daniel powziął postanowienie, by się nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które król pijał. Poprosił więc nadzorcę służby dworskiej, by nie musiał się kalać. Bóg zaś obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem nadzorcy służby dworskiej. Nadzorca służby dworskiej powiedział do Daniela: «Obawiam się, by mój pan, król, który przydzielił wam pożywienie i napoje, nie ujrzał, że wasze twarze są chudsze niż twarze młodzieńców w waszym wieku i byście nie narazili mojej głowy na niebezpieczeństwo u króla». Daniel zaś powiedział do strażnika, którego ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: «Poddaj sługi twoje dziesięciodniowej próbie: niech nam dają jarzyny do jedzenia i wodę do picia. Wtedy zobaczysz, jak my wyglądamy, a jak wyglądają młodzieńcy jedzący potrawy królewskie, i postąpisz ze swoimi sługami według tego, co zobaczysz». Przystał na to żądanie i poddał ich dziesięciodniowej próbie. A po upływie dziesięciu dni wygląd ich był lepszy i zdrowszy niż innych młodzieńców, którzy spożywali potrawy królewskie. Strażnik zabierał więc ich potrawy i wino do picia, a podawał im jarzyny. Bóg zaś dał tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel miał dar rozeznawania wszelkich widzeń i snów. Gdy minął okres ustalony przez króla, by ich przedstawić, nadzorca służby dworskiej wprowadził ich przed Nabuchodonozora. Król rozmawiał z nimi, i nie można było znaleźć pośród nich wszystkich nikogo równego Danielowi, Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi. Zaczęli więc sprawować służbę przy królu. We wszystkich wymagających mądrości i roztropności sprawach, jakie przedkładał im król, okazywali się dziesięciokrotnie lepsi niż wszyscy tłumaczący sny i wróżbici w całym jego królestwie. Psalm (Dn 3, 52. 53-54. 55-56 (R.: por. 52b)) Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, * pełen chwały i wywyższony na wieki. Błogosławione jest imię Twoje pełne chwały i świętości, * uwielbione i wywyższone na wieki. Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały, * uwielbiony i przesławny na wieki. Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa, * uwielbiony i przesławny na wieki. Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, który zasiadasz na Cherubach, * pełen chwały i wywyższony na wieki. Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, * pełen chwały i wywyższony na wieki. Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże Aklamacja (Por. Mt 24, 42a. 44) Alleluja, alleluja, alleluja Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 21, 1-4) Wdowi grosz Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak pewna uboga wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:24 96 03:24#cotam3minuty #174 - Poniedziałek XXXIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Dn 2, 31-45) Bóg wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu Czytanie z Księgi proroka Daniela Daniel powiedział do Nabuchodonozora: «Ty, królu, przyglądałeś się: Oto posąg bardzo wielki, o nadzwyczajnym blasku, stał przed tobą, a widok jego był straszny. Głowa tego posągu była z czystego złota, pierś jego i ramiona ze srebra, brzuch i biodra z miedzi, golenie z żelaza, stopy zaś jego częściowo z żelaza, częściowo z gliny. Patrzyłeś, a oto odłączył się kamień, mimo że nie dotknęła go ręka ludzka, i ugodził posąg w stopy z żelaza i gliny, i połamał je. Wtedy natychmiast uległy skruszeniu żelazo i glina, miedź, srebro i złoto i stały się jak plewy na klepisku w lecie; uniósł je wiatr, tak że nawet ślad nie pozostał po nich. Kamień zaś, który uderzył w posąg, rozrósł się w wielką górę i wypełnił całą ziemię. Taki jest sen, a jego znaczenie przedstawimy królowi. Ty, królu, królu królów, któremu Bóg nieba oddał panowanie, siłę, moc i chwałę, w którego ręce oddał w całym zamieszkanym świecie ludzi, zwierzęta polne i ptaki podniebne i którego uczynił władcą nad nimi wszystkimi ty jesteś głową ze złota. Po tobie jednak powstanie inne królestwo, mniejsze niż twoje, i nastąpi trzecie królestwo miedziane, które będzie panowało nad całą ziemią. Czwarte zaś królestwo będzie trwałe jak żelazo. Tak jak żelazo wszystko kruszy i rozrywa, skruszy ono i w proch zetrze wszystko razem. To, że widziałeś stopy i palce częściowo z gliny, częściowo zaś z żelaza, oznacza, że królestwo ulegnie podziałowi; będzie miało coś z trwałości żelaza. To zaś, że widziałeś żelazo zmieszane z mulistą gliną, a palce u nóg częściowo z żelaza, częściowo zaś z gliny, oznacza, że królestwo będzie częściowo trwałe, częściowo zaś kruche. To, że widziałeś żelazo zmieszane z mulistą gliną, oznacza, że zmieszają się oni przez ludzkie nasienie, ale nie będą się odznaczać spoistością, podobnie jak żelazo nie da się pomieszać z gliną. W czasach tych królów Bóg nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu, a którego władza królewska nie będzie oddana żadnemu innemu narodowi. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na wieki, jak to widziałeś, gdy kamień oderwał się od góry, mimo że nie dotknęła go ludzka ręka, i starł w proch żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto. Wielki Bóg wyjawił królowi, co nastąpi później; prawdziwy jest sen, a wyjaśnienie jego pewne». Psalm (Dn 3, 57-58a i 59a. 60a i 61 (R.: por. 57b)) Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie, * chwalcie Go i wywyższajcie na wieki. Błogosławcie Pana, aniołowie Pańscy, * błogosławcie Pana, niebiosa. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, wszelkie wody podniebne, * błogosławcie Pana, wszystkie potęgi. Błogosławcie Pana, * chwalcie Go i wywyższajcie na wieki. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Aklamacja (Ap 2, 10c) Alleluja, alleluja, alleluja Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 21, 5-11) Zapowiedź zburzenia świątyni Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony». Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?» Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: To ja jestem oraz Nadszedł czas. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec». Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».03:05 61 03:05#cotam3minuty #175 - Wtorek XXXIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Dn 5, 1-6. 13-14. 16-17. 23-28) Uczta Baltazara i tajemniczy napis Czytanie z Księgi proroka Daniela Król Baltazar urządził dla swych możnowładców w liczbie tysiąca wielką ucztę i pił wino wobec tysiąca osób. Gdy zasmakował w winie, rozkazał Baltazar przynieść srebrne i złote naczynia, które jego ojciec, Nabuchodonozor, zabrał ze świątyni w Jerozolimie, aby mogli z nich pić król oraz jego możnowładcy, jego żony i nałożnice. Przyniesiono więc złote i srebrne naczynia zabrane ze świątyni w Jerozolimie; pili z nich król, jego możnowładcy, jego żony i jego nałożnice. Pijąc wino, wychwalali bożków złotych i srebrnych, miedzianych i żelaznych, drewnianych i kamiennych. W tej chwili ukazały się palce ręki ludzkiej i pisały za świecznikiem na wapnie ściany królewskiego pałacu. Król zaś widział piszącą rękę. Twarz króla zmieniła się, myśli jego napełniły się przerażeniem, jego stawy biodrowe uległy rozluźnieniu, a kolana jego uderzały jedno o drugie. Wtedy przyprowadzono Daniela przed króla. Król odezwał się do Daniela: «Czy to ty jesteś Daniel, jeden z uprowadzonych z Judy, których sprowadził z Judy król, mój ojciec? Słyszałem o tobie, że posiadasz boskiego ducha i że stwierdzono u ciebie światło, rozwagę i nadzwyczajną mądrość. Słyszałem zaś o tobie, że umiesz dawać wyjaśnienia i rozwiązywać zawiłości. Jeśli więc potrafisz odczytać pismo i wyjaśnić jego znaczenie, zostaniesz odziany w purpurę i złoty łańcuch na szyję i będziesz panował jako trzeci w królestwie». Wtedy odezwał się Daniel i rzekł wobec króla: «Dary swoje zatrzymaj, a podarunki daj innym! Jednakże odczytam królowi pismo i wyjaśnię jego znaczenie. Uniosłeś się przeciw Panu nieba. Przyniesiono do ciebie naczynia z Jego domu, ty zaś, twoi możnowładcy, twoje żony i twoje nałożnice piliście z nich wino. Wychwalałeś bogów srebrnych i złotych, miedzianych, żelaznych, drewnianych i kamiennych, którzy nie widzą, nie słyszą i nie rozumieją. Bogu zaś, w którego mocy jest twój oddech i wszystkie twoje drogi, czci nie oddałeś. Dlatego posłał On tę rękę, która nakreśliła to pismo. A oto nakreślone pismo: Mene, mene, tekel ufarsin. Takie zaś jest znaczenie wyrazów: Mene Bóg obliczył twoje panowanie i ustalił jego kres. Tekel zważono cię na wadze i okazałeś się zbyt lekki. Peres twoje królestwo uległo podziałowi, oddano je Medom i Persom». Psalm (Dn 3, 62a i 63a i 64a i 65a. 66a i 67 (R.: por. 57b)) Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, słońce i księżycu, * błogosławcie Pana, gwiazdy na niebie. Błogosławcie Pana, deszcze i rosy, * błogosławcie Pana, wszystkie wichry niebieskie. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, ogniu i żarze, * błogosławcie Pana, upale i chłodzie. Błogosławcie Pana, * chwalcie Go i wywyższajcie na wieki. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Aklamacja (Ap 2, 10c) Alleluja, alleluja, alleluja Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 21, 12-19) Jezus zapowiada prześladowanie swoich wyznawców Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».03:53 90 03:53#cotam3minuty #176 - Środa XXXIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Dn 6, 12-28) Daniel ocalony w jaskini lwów Czytanie z Księgi proroka Daniela Mężowie podbiegli gromadnie i znaleźli Daniela modlącego się i wzywającego Boga. Poszli więc i powiedzieli do króla w sprawie zakazu królewskiego: «Czy nie kazałeś, królu, ogłosić dekretu, że ktokolwiek prosiłby w ciągu trzydziestu dni o coś jakiegokolwiek boga lub człowieka poza tobą, ma być wrzucony do jaskini lwów?» W odpowiedzi król rzekł: «Sprawę rozstrzygnięto według nienaruszalnego prawa Medów i Persów». Na to odpowiedzieli, zwracając się do króla: «Daniel, ów mąż spośród uprowadzonych z Judy, nie liczy się z tobą, królu, ani z zakazem wydanym przez ciebie. Trzy razy dziennie odmawia swoje modlitwy». Gdy król usłyszał te słowa, ogarnął go smutek; postanowił uratować Daniela i aż do zachodu słońca usiłował znaleźć sposób, by go ocalić. Lecz ludzie ci pośpieszyli gromadnie do króla, mówiąc: «Wiedz, królu, że zgodnie z prawem Medów i Persów żaden zakaz ani dekret wydany przez króla nie może być odwołany». Wtedy król wydał rozkaz, by sprowadzono Daniela i wrzucono do jaskini lwów. Król zwrócił się do Daniela i rzekł: «Twój Bóg, któremu tak wytrwale służysz, uratuje cię». Przyniesiono kamień i umieszczono w otworze jaskini lwów. Król opieczętował go swoją pieczęcią i pieczęcią swych możnowładców, aby nic nie uległo zmianie w sprawie Daniela. Następnie król odszedł do swego pałacu i pościł przez całą noc, nie kazał wprowadzać do siebie nałożnic, a sen uleciał od niego. Król wstał o świcie i udał się śpiesznie do jaskini lwów. Gdy był blisko jaskini, zawołał do Daniela głosem pełnym bólu: «Danielu, sługo Boga żywego, czy Bóg, któremu służysz tak wytrwale, mógł cię wybawić od lwów?» Wtedy Daniel odpowiedział królowi: «Królu, żyj wiecznie! Mój Bóg posłał swego anioła i on zamknął paszcze lwom; nie wyrządziły mi one krzywdy, ponieważ On uznał mnie za niewinnego; a także wobec ciebie nie uczyniłem nic złego». Uradował się z tego król i rozkazał wydobyć Daniela z jaskini lwów; nie znaleziono na nim żadnej rany, bo zaufał swemu Bogu. Na rozkaz króla przyprowadzono mężów, którzy oskarżyli Daniela, i wrzucono do jaskini lwów ich samych, ich dzieci i żony. Nim jeszcze spadli na dno jaskini, pochwyciły ich lwy i zmiażdżyły ich kości. Król Dariusz napisał do wszystkich narodów, ludów i języków, jakie są na całej ziemi: «Pełni pokoju wam życzę! Wydaję niniejszy dekret, by na całym obszarze mojego królestwa odczuwano lęk i drżenie przed Bogiem Daniela. Bo On jest Bogiem żywym i trwa na wieki. On ratuje i uwalnia, dokonuje znaków i cudów na niebie i na ziemi. On uratował Daniela z mocy lwów». Psalm (Dn 3, 68a i 69a i 70a i 71a. 72a i 73a i 74 (R.: por. 57b)) Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, rosy i szrony, * błogosławcie Pana, mrozy i zimna. Błogosławcie Pana, lody i śniegi, * błogosławcie Pana, dnie i noce. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, światło i ciemności, * błogosławcie Pana, błyskawice i chmury. Niech ziemia błogosławi Pana, * niech Go chwali i wywyższa na wieki. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Aklamacja (Łk 21, 28bc) Alleluja, alleluja, alleluja Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 21, 20-28) Powtórne przyjście Chrystusa Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Skoro ujrzycie Jeruzalem otoczone przez wojska, wtedy wiedzcie, że jego spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci, co po wsiach, niech do niego nie wchodzą. Będzie to bowiem czas pomsty, aby spełniło się wszystko, co jest napisane. Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Nastanie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jeruzalem będzie deptane przez pogan, aż czasy pogan się wypełnią. Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:02 123 04:02#cotam3minuty #177 - Czwartek XXXIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Dn 7, 2-14) Wieczne panowanie Syna Człowieczego Czytanie z Księgi proroka Daniela Ja, Daniel, ujrzałem w swoich wizjach nocnych: Oto cztery wichry z nieba wzburzyły wielkie morze. Cztery ogromne bestie wyszły z morza, a jedna różniła się od drugiej. Pierwsza podobna była do lwa i miała skrzydła orle. Patrzyłem, a oto wyrwano jej skrzydła, ją zaś samą uniesiono w górę i postawiono jak człowieka na dwu nogach, dając jej ludzkie serce. I oto druga bestia, zupełnie inna, podobna do niedźwiedzia, z jednej strony podparta, a trzy żebra miała w paszczy między zębami. Mówiono do niej: Podnieś się! Pożeraj wiele mięsa! Potem patrzyłem, a oto inna bestia podobna do pantery, mająca na grzbiecie cztery ptasie skrzydła. Bestia ta miała cztery głowy; jej to powierzono władzę. Dalej ujrzałem w moich nocnych wizjach: Oto czwarta bestia, okropna i przerażająca, o nadzwyczajnej sile. Miała wielkie zęby z żelaza i miedziane pazury; pożerała i kruszyła, depcąc nogami to, co pozostawało. Różniła się od wszystkich poprzednich bestii i miała dziesięć rogów. Gdy przypatrywałem się rogom, oto inny mały róg wyrósł między nimi i trzy spośród pierwszych rogów zostały przed nim wyrwane. Miał on oczy podobne do ludzkich oczu i usta, które mówiły wielkie rzeczy. Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy na Jego głowie jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Z powodu hałasu wielkich słów, jakie wypowiadał róg, patrzyłem, aż oto zabito bestię; ciało jej uległo zniszczeniu i wydano je na spalenie. Także innym bestiom odebrano władzę, ale ustalono okres trwania ich życia do czasu oznaczonego. Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie. Psalm (Dn 3, 75a i 76a i 77a i 78a. 79a i 80a i 81 (R.: por. 57b)) Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, góry i pagórki, * błogosławcie Pana, wszelkie rośliny na ziemi. Błogosławcie Pana, źródła wodne, * błogosławcie Pana, morza i rzeki. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Błogosławcie Pana, wieloryby i morskie stworzenia, * błogosławcie Pana, wszelkie ptaki powietrzne. Błogosławcie Pana, dzikie zwierzęta i trzody, * chwalcie Go i wywyższajcie na wieki. Chwalcie na wieki najwyższego Pana Aklamacja (Łk 21, 28bc) Alleluja, alleluja, alleluja Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 21, 29-33) Przypowieść o drzewie figowym Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: «Spójrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:49 73 03:49#cotam3minuty #178 - Piątek XXXIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 49, 1-6) Ustanowię cię światłością dla pogan Czytanie z Księgi proroka Izajasza Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: «Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię». Ja zaś mówiłem: «Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą». A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: «To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi». Psalm (Ps 19, 2-3. 4-5ab (R.: 5a)) Po całej ziemi ich głos się rozchodzi Niebiosa głoszą chwałę Boga, * dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon. Dzień opowiada dniowi, * noc nocy przekazuje wiadomość. Po całej ziemi ich głos się rozchodzi Nie są to słowa ani nie jest to mowa, * których by dźwięku nie usłyszano: Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, * ich słowa aż po krańce ziemi. Po całej ziemi ich głos się rozchodzi 2. czytanie (Rz 10, 9-18) Wiara rodzi się ze słowa Chrystusa Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych, osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami do zbawienia. Wszak mówi Pismo: «Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony». Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. «Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony». Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: «Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę». Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: «Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?» Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: Czy może nie słyszeli? Ależ tak: «Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa». Aklamacja (J 14, 6b i 9c) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem drogą, prawdą i życiem; Filipie, kto mnie widzi, widzi i Ojca. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 4, 18-22) Powołanie Apostołów Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:41 62 04:41#cotam3minuty #179 - Święto św. Andrzeja, Apostoła 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 4, 2-6) Radość zbawionych Czytanie z Księgi proroka Izajasza W owym dniu odrośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi przepychem i krasą dla ocalałych z Izraela. I będzie tak: Ktokolwiek pozostał żywy na Syjonie i kto się ostał w Jeruzalem, każdy będzie nazwany świętym i wpisany do Księgi Życia w Jeruzalem. Gdy Pan obmyje brud Córy Syjońskiej i krew rozlaną w Jeruzalem oczyści powiewem sądu i podmuchem pożogi, wtedy Pan przyjdzie spocząć na całej przestrzeni góry Syjon i na tych, którzy się tam zgromadzą, we dnie jako obłok z dymu, w nocy jako olśniewający płomień ognia. Albowiem nad wszystkim chwała Pańska będzie osłoną i namiotem, by za dnia dać cień przed skwarem, ucieczkę zaś i schronienie przed nawałnicą i ulewą. Psalm (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 1bc)) Idźmy z radością na spotkanie Pana Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: * «Pójdziemy do domu Pana». Już stoją nasze stopy * w twoich bramach, Jeruzalem. Idźmy z radością na spotkanie Pana Do niego wstępują pokolenia Pańskie, * aby zgodnie z prawem izraela wielbić imię Pana. Tam ustawiono trony sędziowskie, * trony domu Dawida. Idźmy z radością na spotkanie Pana Proście o pokój dla Jeruzalem: * Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują. Niech pokój panuje w twych murach, * a pomyślność w twoich pałacach. Idźmy z radością na spotkanie Pana Ze względu na moich braci i przyjaciół * będę wołał: «Pokój z tobą!» Ze względu na dom Pana, Boga naszego, * modlę się o dobro dla ciebie. Idźmy z radością na spotkanie Pana Aklamacja (Por. Ps 80 (79), 4) Alleluja, alleluja, alleluja Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić, okaż swoje oblicze, a będziemy zbawieni. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 8, 5-11) Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: idź! a idzie; drugiemu: Przyjdź! a przychodzi; a słudze: zrób to! a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:02 78 04:02#cotam3minuty #180 - Poniedziałek I Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 11, 1-10) Na Chrystusie spocznie Duch Pański Czytanie z Księgi proroka Izajasza Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej. Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ani wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi. Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą z sobą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na gnieździe kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani działać na zgubę po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze. Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie miejsce jego spoczynku. Psalm (Ps 72 (71), 1b-2. 7-8. 12-13. 17 (R.: por. 7)) Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Boże, przekaż Twój sąd królowi, * a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu. aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie * i ubogimi według prawa. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość * i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie. Będzie panował od morza do morza, * od Rzeki aż po krańce ziemi. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, * i ubogiego, który nie ma opieki. Zmiłuje się nad biednym i ubogim, * nędzarza ocali od śmierci. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Niech jego imię trwa na wieki, * jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię. Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, * niech wszystkie narody życzą mu szczęścia. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 10, 21-24) Jezus rozradował się w Duchu Świętym Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko ojciec; ani kim jest ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:16 91 04:16#cotam3minuty #181 - Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 25, 6-10a) Uczta mesjańska Czytanie z Księgi proroka Izajasza Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, zdejmie hańbę ze swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność; cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze. Psalm (Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6 (R.: por. 6cd)) Po wieczne czasy zamieszkam u Pana Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, * pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Po wieczne czasy zamieszkam u Pana Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. * Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą. Po wieczne czasy zamieszkam u Pana Stół dla mnie zastawiasz * na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, * kielich mój pełny po brzegi. Po wieczne czasy zamieszkam u Pana Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Po wieczne czasy zamieszkam u Pana Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Oto Pan przyjdzie, aby lud swój zbawić, błogosławieni, którzy są gotowi wyjść Mu na spotkanie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 15, 29-37) Jezus ociera łzy i daje cudowny pokarm Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam siedział. I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u Jego stóp, a On ich uzdrowił. Tłumy zdumiewały się, widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. i wielbiły Boga Izraela. Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają, co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby ktoś nie zasłabł w drodze». Na to rzekli Mu uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu weźmiemy tyle chleba, żeby nakarmić tak wielki tłum?» Jezus zapytał ich: «ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem i parę rybek». A gdy polecił tłumowi usiąść na ziemi, wziął siedem chlebów i ryby i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:25 63 03:25#cotam3minuty #182 - Środa I Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 26, 1-6) Naród sprawiedliwy, dochowujący wierności wejdzie do królestwa Bożego Czytanie z Księgi proroka Izajasza W ów dzień śpiewać będą tę pieśń w ziemi judzkiej: «Miasto mamy potężne; on jako środek ocalenia umieścił mur i przedmurze. Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności; jego charakter stateczny Ty kształtujesz w pokoju, w pokoju, bo Tobie zaufał. Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze, bo Pan jest wiekuistą skałą! Bo on poniżył przebywających na szczytach, upokorzył miasto niedostępne, upokorzył je aż do ziemi, sprawił, że w proch runęło; podepczą je nogi, nogi biednych i stopy ubogich». Psalm (Ps 118 (117), 1bc i 8-9. 19-20. 21 i 25. 26-27a (R.: por. 26a)) Błogosławiony, idący od Pana, albo: Alleluja Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo Jego łaska trwa na wieki. Lepiej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w człowieku. * Lepiej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w książętach. Błogosławiony, idący od Pana, albo: Alleluja Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, * wejdę przez nie i podziękuję Panu. Oto jest brama Pana, * przez nią wejdą sprawiedliwi. Błogosławiony, idący od Pana, albo: Alleluja Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś * i stałeś się moim zbawcą. O Panie, Ty nas wybaw, * pomyślność daj nam, o Panie! Błogosławiony, idący od Pana, albo: Alleluja Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, * błogosławimy wam z Pańskiego domu. Pan jest Bogiem * i daje nam światło. Błogosławiony, idący od Pana, albo: Alleluja Aklamacja (Por. Iz 55, 6) Alleluja, alleluja, alleluja Szukajcie Pana, gdy można Go znaleźć, wzywajcie Go, gdy jest blisko. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 7, 21. 24-27) Kto spełnia wolę Bożą, wejdzie do królestwa niebieskiego Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie każdy, kto mówi Mi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego ojca, który jest w niebie. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. i runął, a upadek jego był wielki». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/05:18 84 05:18#cotam3minuty #183 - Czwartek I Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 29, 17-24) W owym dniu oczy niewidomych będą widziały Czytanie z Księgi proroka Izajasza Tak mówi Pan Bóg: «Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widziały. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wytępieni zostaną wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i odprawiają sprawiedliwego z niczym». Dlatego tak mówi Pan, Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: «Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela. Dusze zbłąkane poznają mądrość, a szemrzący otrzymają pouczenie». Psalm (Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14 (R.: 1b)) Pan moim światłem i zbawieniem moim Pan moim światłem i zbawieniem moim, * kogo miałbym się lękać? Pan obrońcą mego życia, * przed kim miałbym czuć trwogę? Pan moim światłem i zbawieniem moim O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu * po wszystkie dni mego życia, abym kosztował słodyczy Pana, * stale się radował Jego świątynią. Pan moim światłem i zbawieniem moim Pan moim światłem i zbawieniem moim Wierzę, że będę oglądał dobra Pana * w krainie żyjących. Oczekuj Pana, bądź mężny, * nabierz odwagi i oczekuj Pana. Pan moim światłem i zbawieniem moim Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 27-31) Uzdrowienie niewidomych, którzy uwierzyli w Jezusa Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus przechodził, ruszyli za Nim dwaj niewidomi, którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie». I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:51 107 03:51#cotam3minuty #184 - Wspomnienie św. Mikołaja, biskupa 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 30, 19-21. 23-26) Bóg zlituje się nad swoim ludem Czytanie z Księgi proroka Izajasza Tak mówi Pan Bóg, Święty Izraela: Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz Syjon w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło okaże ci on łaskę na głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci. Choćby ci Pan dał chleb ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, a oczy twoje patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: «To jest droga, idźcie nią!», jeśli chciałbyś iść na prawo lub na lewo. On ześle deszcz na zboże, którym obsiejesz rolę, a pokarm z plonów ziemi będzie soczysty i pożywny. Twoje trzody będą się pasły w owym dniu na rozległych łąkach. Woły i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została starannie przewiana. Dojdzie do tego, że na każdej wysokiej górze i na każdym wyniosłym pagórku będą strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy padną warownie. Wówczas światło księżyca będzie jak światło słoneczne, a światło słońca będzie siedmiokrotne, jakby światło siedmiu dni, w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy jego sińce po razach. Psalm (Ps 147A (146), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: por. Iz 30, 18)) Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu, * słodko jest Go wysławiać. Pan buduje Jeruzalem, * gromadzi rozproszonych z Izraela. Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu On leczy złamanych na duchu * i przewiązuje ich rany. On liczy wszystkie gwiazdy * i każdej imię nadaje. Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu Nasz Pan jest wielki i potężny, * a Jego mądrość niewypowiedziana. Pan dźwiga pokornych, * karki grzeszników zgina do ziemi. Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu Aklamacja (Iz 33, 22) Alleluja, alleluja, alleluja Pan jest naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym królem, on nas zbawi. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 35 10, 1. 5a. 6-8) Jezus lituje się nad znękanymi Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo». Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:03 48 03:03#cotam3minuty #185 - Wspomnienie św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 35, 1-10) Sam Bóg przyjdzie, aby nas zbawić Czytanie z Księgi proroka Izajasza Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Szaronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; on sam przychodzi, by was zbawić». Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód; a badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale w trzcinę i sitowie. Będzie tam droga czysta, którą nazwą drogą świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, gdy odbywa podróż, i głupi nie będą się tam wałęsać. Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam nie znajdzie, ale tamtędy pójdą wyzwoleni. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie. Psalm (Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14 (R.: por. Iz 35, 4d)) Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: * oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom. Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy Mu cześć oddają, * i chwała zamieszka w naszej ziemi. Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić Łaska i wierność spotkają się z sobą, * ucałują się sprawiedliwość i pokój. Wierność z ziemi wyrośnie, * a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić Pan sam szczęściem obdarzy, * a nasza ziemia wyda swój owoc. Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, * a śladami Jego kroków zbawienie. Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Oto przyjdzie Król, Pan ziemi, i zdejmie z nas jarzmo niewoli. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 5, 17-26) Chrystus uzdrawia duszę i ciało Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Pewnego dnia, gdy Jezus nauczał, siedzieli tam też faryzeusze i uczeni w Prawie, którzy przyszli ze wszystkich miejscowości Galilei, Judei i z Jeruzalem. a była w Nim moc Pańska, tak że mógł uzdrawiać. Wtem jacyś mężczyźni, niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, starali się go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc w żaden sposób go przenieść z powodu tłumu, weszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem na sam środek, przed Jezusa. On, widząc ich wiarę, rzekł: «Człowieku, odpuszczone są ci twoje grzechy». Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić: «Kimże on jest, że wypowiada bluźnierstwa? Któż może odpuścić grzechy prócz samego Boga?» Lecz Jezus przejrzał ich myśli i w odpowiedzi na nie rzekł do nich: «Co za myśli nurtują w sercach waszych? Cóż jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczone są ci twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź? Otóż żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» rzekł do sparaliżowanego: «Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!» I natychmiast wstał wobec nich, wziął łoże, na którym leżał, i poszedł do swego domu, wielbiąc Boga. Wtedy zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: «Przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:17 81 04:17#cotam3minuty #186 - Poniedziałek II Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 40, 1-11) Pan pocieszy swój lud Czytanie z Księgi proroka Izajasza «Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud!» mówi wasz Bóg. «Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy». Głos się rozlega: «Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i pagórki obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją każdy człowiek zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały». Głos się odzywa: «Wołaj!» i rzekłem: «Co mam wołać?» «Wszelkie ciało jest jak trawa, a cały wdzięk jego jak polnego kwiatu. Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. Prawdziwie, trawą jest naród. Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki». Wstąp na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny na Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg! Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie on swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie». Psalm (Ps 96 (95), 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13 (R.: por. Iz 40, 10a)) Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewaj Panu, ziemio cała. Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, * każdego dnia głoście Jego zbawienie. Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, * rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów. Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, * będzie sprawiedliwie sądził ludy. Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, * niech szumi morze i wszystko, co je napełnia. Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, * niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości. Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą Przed obliczem Pana, który już się zbliża, * który już się zbliża, by osądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie, * a ludy według swej prawdy. Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Blisko jest dzień Pana, oto przyjdzie, aby nas zbawić. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 18, 12-14) Bóg nie chce zguby zbłąkanych Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:35 54 03:35#cotam3minuty #187 - Wtorek II Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 40, 25-31) Bóg dodaje mocy zmęczonemu Czytanie z Księgi proroka Izajasza «Z kim moglibyście Mnie porównać, tak żeby Mi dorównał?» mówi Święty. Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie wymknie. Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: «Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo moje przez Boga pominięte?» Czy nie wiesz tego? Czy nie słyszałeś? Pan to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. On daje siłę zmęczonemu i pomnaża moc bezsilnego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się, słabnąc, młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą. Psalm (Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8 i 10 (R.: por. 1b)) Chwal i błogosław, duszo moja, Pana Błogosław, duszo moja, Pana, * i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. Błogosław, duszo moja, Pana * i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach. Chwal i błogosław, duszo moja, Pana On odpuszcza wszystkie twoje winy * i leczy wszystkie choroby. On twoje życie ratuje od zguby, * obdarza cię łaską i zmiłowaniem. Chwal i błogosław, duszo moja, Pana Miłosierny jest Pan i łaskawy, * nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy. Nie postępuje z nami według naszych grzechów * ani według win naszych nam nie odpłaca. Chwal i błogosław, duszo moja, Pana Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Oto Pan przyjdzie, aby lud swój zbawić, błogosławieni, którzy są gotowi wyjść Mu na spotkanie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 11, 28-30) Chrystus pokrzepia utrudzonych Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/05:16 53 05:16#cotam3minuty #188 - Środa II Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 41, 13-20) Bóg jest odkupicielem Czytanie z Księgi proroka Izajasza Ja, Pan, twój Bóg, ująłem twą prawicę, mówiąc ci: «Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą». Nie bój się, robaczku Jakubie, nieboraku Izraelu! Ja cię wspomagam mówi Pan odkupicielem twoim Święty Izraela. Oto Ja przemieniam cię w młockarskie sanie, nowe, o podwójnym rzędzie zębów: ty zmłócisz i pokruszysz góry, zamienisz pagórki w drobną sieczkę; ty je przewiejesz, a wicher je porwie i trąba powietrzna rozmiecie. Ty natomiast rozradujesz się w Panu, chlubić się będziesz w Świętym Izraela. Nędzni i biedni szukają wody, a jej nie ma! Ich język wysechł już z pragnienia. Ja, Pan, wysłucham ich, nie opuszczę ich Ja, Bóg Izraela. Każę wytrysnąć strumieniom na nagich wzgórzach i źródłom wód pośrodku nizin. zamienię pustynię w pojezierze, a wyschniętą ziemię w wodotryski. Na pustyni zasadzę cedry, akacje, mirty i oliwki; rozkrzewię na pustkowiu cyprysy, wiązy i bukszpan obok siebie. ażeby zobaczyli i poznali, rozważyli i pojęli wszyscy, że ręka Pańska to uczyniła, że Święty Izraela tego dokonał. Psalm (Ps 145 (144), 1bc i 9. 10-11. 12-13 (R.: por. 8)) Pan jest łagodny i bardzo łaskawy Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, * i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki. Pan jest dobry dla wszystkich, * a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył. Pan jest łagodny i bardzo łaskawy Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła * i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa * i niech głoszą Twoją potęgę. Pan jest łagodny i bardzo łaskawy Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę * i wspaniałość chwały Twojego królestwa. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, * przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie. Pan jest łagodny i bardzo łaskawy Aklamacja (Por. Iz 45, 8) Alleluja, alleluja, alleluja Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, niech jak deszcz spłynie z obłoków, niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 11, 11-15) Nie ma większego człowieka od Jana Chrzciciela Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do tłumów: «Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on. A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu, a zdobywają je ludzie gwałtowni. Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie uznać, to on jest Eliaszem, który ma przyjść. Kto ma uszy, niechaj słucha!» Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:20 43 03:20#cotam3minuty #189 - Czwartek II Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 48, 17-19) O, gdybyś zważał na me przykazania! Czytanie z Księgi proroka Izajasza Tak mówi Pan, twój odkupiciel, Święty Izraela: «Ja jestem Pan, twój Bóg, pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz. O, gdybyś zważał na me przykazania, stałby się pokój twój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy nie usunięto by ani nie wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!» Psalm (Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. J 8, 12)) Dasz światło życia idącym za Tobą Szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników * i nie zasiada w gronie szyderców, lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie * i rozmyśla nad nim dniem i nocą. Dasz światło życia idącym za Tobą On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, * które wydaje owoc w swoim czasie. Liście jego nie więdną, * a wszystko, co czyni, jest udane. Dasz światło życia idącym za Tobą Co innego grzesznicy: * są jak plewa, którą wiatr rozmiata. Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana, * a droga występnych zaginie. Dasz światło życia idącym za Tobą Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Przyjdzie Pan, Książę pokoju, wyjdźcie Mu na spotkanie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 11, 16-19) Ci, którzy odrzucili Jana Chrzciciela, nie przyjmą Chrystusa Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do tłumów: «Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przesiadujących na rynku dzieci, które głośno przymawiają swym rówieśnikom: Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie zawodziliście. Przyszedł bowiem Jan, nie jadł ani nie pił, a oni mówią: Zły duch go opętał. Przyszedł Syn Człowieczy, je i pije, a oni mówią: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/07:21 59 07:21#cotam3minuty #190 - Wspomnienie św. Łucji, Dziewicy i Męczennicy 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Syr 48, 1-4. 9-11) Eliasz przyjdzie powtórnie Czytanie z Mądrości Syracha Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny? Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia, na wozie zaprzężonym w ogniste rumaki. O tobie napisano w karceniach dotyczących przyszłości, że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie, by zwrócić serce ojca do syna i pokolenia Jakuba odnowić. Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy. Psalm (Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4)) Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie Usłysz, Pasterzu Izraela, * Ty, który zasiadasz nad cherubami! Wzbudź swą potęgę * i przyjdź nam z pomocą. Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie Powróć, Boże zastępów, * wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl. Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, * latorośl, którą umocniłeś dla siebie. Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, nad synem człowieczym, * którego umocniłeś w swej służbie. Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, * daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili. Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie Aklamacja (Łk 3, 4c. 6) Alleluja, alleluja, alleluja Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 17, 10-13) Eliasz już przyszedł, a nie poznali go Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Kiedy schodzili z góry, uczniowie zapytali Jezusa: «Czemu uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz?» on odparł: «Eliasz istotnie przyjdzie i wszystko naprawi. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy ma od nich cierpieć». Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/03:25 58 03:25#cotam3minuty #191 - Wspomnienie św. Jana od Krzyża, Prezbitera 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Lb 24, 2-7. 15-17a) Wschodzi Gwiazda z Jakuba Czytanie z Księgi Liczb Gdy Balaam podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go duch Boży i zaczął głosić swoje pouczenie, mówiąc: «Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu: Niby szerokie doliny potoków, niby ogrody nad brzegami strumieni lub niby aloes, który Pan sadził, niby cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; król jego wiele mocniejszy niż Agag, królestwo jego w górę wyniesione». I wygłosił swoje pouczenie, mówiąc: «Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, a w wiedzy Najwyższego ma udział, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają. Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: Wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło». Psalm (Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9 (R.: 4b)) Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, * naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, * Boże i zbawco, w Tobie mam nadzieję. Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, * na swoją miłość, która trwa od wieków. Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, * ze względu na dobroć Twą, Panie. Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami Dobry jest Pan i łaskawy, * dlatego wskazuje drogę grzesznikom. Pomaga pokornym czynić dobrze, * uczy ubogich dróg swoich. Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami Aklamacja (Ps 85 (84), 8) Alleluja, alleluja, alleluja Okaż nam, Panie, łaskę swoją i daj nam swoje zbawienie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 21, 23-27) Skąd pochodził chrzest Janowy? Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: «Jakim prawem to czynisz? i kto Ci dał tę władzę?» Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie: jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?» Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: z nieba, to nam zarzuci: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu? A jeśli powiemy: od ludzi, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka». Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/05:42 41 05:42#cotam3minuty #192 - Poniedziałek III Tygodnia Adwentu 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 49, 1a. 2. 8-10) Chrystus będzie pochodził z pokolenia Judy Czytanie z Księgi Rodzaju Jakub przywołał swoich synów i powiedział do nich: «Zbierzcie się i słuchajcie, synowie Jakuba, słuchajcie Izraela, ojca waszego! Judo, ciebie sławić będą bracia twoi, twoja bowiem ręka na karku twych wrogów! Synowie twego ojca będą ci oddawać pokłon! Judo, młody lwie, na zdobyczy róść będziesz, mój synu: jak lew się czai, gotuje do skoku, do lwicy podobny, któż się ośmieli go drażnić? Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska zabrana spośród jego kolan, aż przyjdzie Ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!» Psalm (Ps 72 (71), 1-2. 3-4ab. 7-8. 17 (R.: por. 7)) Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Boże, przekaż Twój sąd królowi, * a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu. aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie * i ubogimi według prawa. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Niech góry przyniosą pokój ludowi, * a wzgórza sprawiedliwość. Otoczy opieką ubogich z ludu, * będzie ratował dzieci biedaków. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość * i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie. Będzie panował od morza do morza, * od Rzeki aż po krańce ziemi. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Niech jego imię trwa na wieki, * jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię. Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, * niech wszystkie narody życzą mu szczęścia. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Mądrości Najwyższego, która zarządzasz wszystkim mocno i łagodnie, przyjdź i naucz nas drogi roztropności. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 1, 1-17) Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Esroma; Esrom ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Tak więc od Abrahama do Dawida jest w sumie czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/06:38 67 06:38#cotam3minuty #193 - #17grudnia 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Jr 23, 5-8) Mesjasz będzie potomkiem Dawida Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza «Oto nadchodzą dni mówi Pan kiedy wzbudzę Dawidowi odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: Pan naszą sprawiedliwością. Dlatego właśnie nadchodzą dni mówi Pan kiedy nie będą już mówić: Na życie Pana, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej, lecz raczej: Na życie Pana, który wyprowadził i przywrócił pokolenie domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył; tak że będą mogli mieszkać na swej ziemi». Psalm (Ps 72 (71), 1b-2. 12-13. 18-19ab (R.: por. 7)) Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Boże, przekaż Twój sąd królowi, * a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu. aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie * i ubogimi według prawa. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, * i ubogiego, który nie ma opieki. Zmiłuje się nad biednym i ubogim, * nędzarza ocali od śmierci. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, * który sam czyni cuda. Na wieki niech będzie błogosławione Jego imię, * a Jego chwała niech wypełni ziemię. Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Wodzu domu Izraela, który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi, przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 1, 18-24) Jezus urodzi się z Maryi zaślubionej Józefowi, potomkowi Dawida Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, on bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy Bóg z nami. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/06:48 60 06:48#cotam3minuty #194 - #18grudnia 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Sdz 13, 2-7. 24-25a) Anioł zapowiada narodzenie Samsona Czytanie z Księgi Sędziów W Sorea, w pokoleniu dana, żył pewien mąż imieniem Manoach. Żona jego była niepłodna i nie rodziła. Anioł Pański ukazał się owej kobiecie, mówiąc jej: «Oto teraz jesteś niepłodna i nie rodziłaś, ale poczniesz i porodzisz syna. Lecz odtąd strzeż się: nie pij wina ani sycery i nie jedz nic nieczystego. Oto poczniesz i porodzisz syna, a brzytwa nie dotknie jego głowy, gdyż chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia. On to zacznie wybawiać Izraela z rąk filistyńskich». Poszła więc kobieta do swego męża i tak rzekła do niego: «Przyszedł do mnie mąż Boży, którego oblicze było jakby obliczem Anioła Bożego, pełne dostojeństwa. Nie pytałam go, skąd przybył, a on nie oznajmił mi swego imienia. Rzekł do mnie: oto poczniesz i porodzisz syna, lecz odtąd nie pij wina ani sycery, ani nie jedz nic nieczystego, bo chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia aż do swojej śmierci». Urodziła więc owa kobieta syna i nazwała go imieniem Samson. Chłopiec rósł, a Pan mu błogosławił. Duch Pana zaś począł na niego oddziaływać. Psalm (Ps 71 (70), 3-4a. 5-6b. 16-17 (R.: por. 8a)) Będę opiewał chwałę Twoją, Boże Bądź dla mnie skałą schronienia * i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą. * Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca. Będę opiewał chwałę Twoją, Boże Bo Ty, mój Boże, jesteś moją nadzieją, * Panie, Tobie ufam od młodości. Ty byłeś moją podporą od dnia narodzin, * od łona matki moim opiekunem. Będę opiewał chwałę Twoją, Boże Opowiem o potędze Pana, * będę przypominał tylko Twoją sprawiedliwość. Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości * i do tej chwili głoszę Twoje cuda. Będę opiewał chwałę Twoją, Boże Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Korzeniu Jessego, który stoisz jako sztandar narodów, przyjdź nas uwolnić, racz dłużej nie zwlekać. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 1, 5-25) Archanioł Gabriel zapowiada narodzenie Jana Chrzciciela Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś już posunęli się w latach. Kiedy Zachariasz według wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem, jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł w udziale los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia. A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie ofiary kadzenia. Wtedy ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia. Przeraził się na ten widok Zachariasz i strach padł na niego. Lecz anioł rzekł do niego: «Nie bój się, Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja, Elżbieta, urodzi ci syna i nadasz mu imię Jan. Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu cieszyć się będzie z jego narodzin. Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matki napełniony zostanie Duchem Świętym. Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga; on sam pójdzie przed Nim w duchu i z mocą Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych do rozwagi sprawiedliwych, by przygotować Panu lud doskonały». Na to rzekł Zachariasz do Anioła: «Po czym to poznam? Bo sam jestem już stary i moja żona jest w podeszłym wieku». Odpowiedział mu Anioł: «Ja jestem Gabriel, stojący przed Bogiem. I zostałem posłany, aby mówić z tobą i oznajmić ci tę radosną nowinę. A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie». Lud tymczasem czekał na Zachariasza i dziwił się, że tak długo zatrzymuje się w przybytku. Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić, zrozumieli więc, że miał widzenie w przybytku. On zaś dawał im znaki i pozostał niemy. A gdy upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił do swego domu. Potem żona jego, Elżbieta, poczęła i kryła się z tym przez pięć miesięcy, mówiąc: «Tak uczynił mi Pan wówczas, kiedy wejrzał łaskawie, by zdjąć ze mnie hańbę wśród ludzi». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:09 116 04:09#cotam3minuty #195 - #19grudnia 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Iz 7, 10-14) Panna pocznie i porodzi Syna Czytanie z Księgi proroka Izajasza Pan przemówił do Achaza tymi słowami: «Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze!» Lecz Achaz odpowiedział: «Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę». Wtedy rzekł Izajasz: «Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam uprzykrzać się ludziom, iż uprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel». Psalm (Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6 (R.: por. 7c i 10b)) Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, * świat cały i jego mieszkańcy. Albowiem on go na morzach osadził * i utwierdził ponad rzekami. Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały Kto wstąpi na górę Pana, * kto stanie w Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, * którego dusza nie lgnęła do marności. Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały On otrzyma błogosławieństwo od Pana * i zapłatę od Boga, swego zbawcy. Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, * którzy szukają oblicza Boga Jakuba. Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Kluczu Dawida, który otwierasz bramy wiecznego królestwa, przyjdź i wyprowadź z więzienia jeńca siedzącego w ciemnościach. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 1, 26-38) Maryja pocznie i porodzi Syna Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami ». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie on wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. a oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej Anioł. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/04:09 71 04:09#cotam3minuty #196 - #20grudnia 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (PnP 2, 8-14) Nadchodzi umiłowany Czytanie z Pieśni nad Pieśniami Głos mojego ukochanego! oto on! oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach. Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty. Miły mój odzywa się i mówi do mnie: «Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania drzew, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Figowiec wydał zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, ukryta w rozpadlinach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku». albo: 1. czytanie (So 3, 14-17) Bóg jest wśród swojego ludu Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!» Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości. Psalm (Ps 33 (32), 2-3. 11-12. 20-21 (R.: por. 3a)) Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy Sławcie Pana na cytrze, * grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach. Śpiewajcie Mu pieśń nową, * pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie. Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy Zamiary Pana trwają na wieki, * zamysły Jego serca przez pokolenia. Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, * naród, który on wybrał na dziedzictwo dla siebie. Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy Dusza nasza oczekuje Pana, * on jest naszą pomocą i tarczą. Raduje się w Nim nasze serce, * ufamy Jego świętemu imieniu. Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco, przyjdź nas zbawić, nasz Panie i Boże. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 1, 39-45) Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana». Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/ Grafika: https://paolotescione.altervista.org/festa-del-giorno-31-maggio-visitazione-della-b-v-maria/06:17 261 06:17#cotam3minuty #197 - #21grudnia 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Ml 3, 1-4. 23-24) Eliasz poprzedzi przyjście Pana Czytanie z Księgi proroka Malachiasza Tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy on się ukaże? Albowiem on jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za minionych dni i pradawnych lat. Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i strasznego. I skłoni on serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi klątwą». Psalm (Ps 25 (24), 4-5. 8-9. 10 i 14 (R.: por. Łk 21, 28)) Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, * naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, * Boże i zbawco, w Tobie mam nadzieję. Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi Dobry jest Pan i łaskawy, * dlatego wskazuje drogę grzesznikom. Pomaga pokornym czynić dobrze, * uczy ubogich dróg swoich. Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski * dla strzegących Jego praw i przymierza. Bóg powierza swe zamiary swoim czcicielom * i objawia im swoje przymierze. Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Królu narodów, Kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 1, 57-66) Narodzenie Jana Chrzciciela Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej tak wielkie miłosierdzie, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: «Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię». Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I zdumieli się wszyscy. A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, błogosławiąc Boga. Wtedy strach padł na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?» Bo istotnie ręka Pańska była z nim. Twin Musicom: Not Without the Rest na licencji Creative Commons Attribution (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) Wykonawca: http://www.twinmusicom.org/05:10 75 05:10#cotam3minuty #198 - #23grudnia 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

Następna strona >

Oglądaj gdzie chcesz

CDA

Ulepsz konto

Przydatne linki

Kup w