+ Napisz wiadomość
Foldery
Folder główny
1. czytanie (Ef 2, 19-22) Kościół zbudowany na fundamencie Apostołów Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan Bracia: Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha. Psalm (Ps 117, 1-2 (R.: por. Mk 16, 15)) Idźcie i głoście światu Ewangelię Albo: Alleluja Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy, bo potężna nad nami Jego łaska, a wierność Pana trwa na wieki. Idźcie i głoście światu Ewangelię Albo: Alleluja Aklamacja (J 20, 29) Alleluja, alleluja, alleluja Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 20, 24-29) Pan mój i Bóg mój Słowa Ewangelii według świętego Jana Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana». Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:39 44 05:39#cotam3minuty #55 - Święto Świętego Tomasza, Apostoła 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 22, 1-19) Ofiara Abrahama Czytanie z Księgi Rodzaju Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę». Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osła, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was». Abraham, zabrawszy drwa do spalenia ofiary, włożył je na syna swego, Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili. Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu» zapytał: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?» Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój». I szli obydwaj dalej. A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna. Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę Pan widzi. Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje». Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu». Abraham wrócił do swych sług i wyruszywszy razem z nimi w drogę, poszedł do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham nadal w Beer-Szebie. Psalm (Ps 116A (114), 1b-2. 3-4. 5-6. 8-9 (R.: por. 9)) W krainie życia będę widział Boga Albo: Alleluja Miłuję Pana, albowiem usłyszał * głos mego błagania, bo skłonił ku mnie swe ucho * w dniu, w którym wołałem. W krainie życia będę widział Boga Albo: Alleluja Oplotły mnie więzy śmierci, dosięgły mnie pęta Otchłani, * ogarnął mnie strach i udręka. Ale wezwałem imienia Pana: * «Panie, ratuj moje życie!» W krainie życia będę widział Boga Albo: Alleluja Pan jest łaskawy i sprawiedliwy, * Bóg nasz jest miłosierny. Pan strzeże ludzi prostego serca: * byłem w niedoli, a On mnie wybawił. W krainie życia będę widział Boga Albo: Alleluja Uchronił bowiem moją duszę od śmierci, * oczy od łez, nogi od upadku. Będę chodził w obecności Pana * w krainie żyjących. W krainie życia będę widział Boga Albo: Alleluja Aklamacja (Por. 2 Kor 5, 19) Alleluja, alleluja, alleluja W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nam zaś przekazał słowo jednania. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 1-8) Jezus uzdrawia paralityka i odpuszcza mu grzechy Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczone są ci twoje grzechy». Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni. A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem łatwiej jest powiedzieć: Odpuszczone są ci twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań i chodź! Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do swego domu!» On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:51 102 04:51#cotam3minuty #56 - Czwartek XIII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 23, 1-4. 19; 24, 1-8. 10. 48. 59. 62-67) Śmierć Sary i małżeństwo Izaaka Czytanie z Księgi Rodzaju Sara doczekała się stu dwudziestu siedmiu lat życia. Zmarła ona w Kiriat-Arba, czyli w Hebronie, w kraju Kanaan. Abraham rozpoczynał więc obrzędową żałobę po Sarze, aby ją opłakiwać. A potem, powstawszy, odszedł od swej zmarłej i zwrócił się do potomków Cheta z taką prośbą: «Choć mieszkam wśród was jako osiadły przybysz, sprzedajcie mi tu u was grób na własność, abym mógł pochować moją zmarłą». A potem Abraham pochował swoją żonę, Sarę, w pieczarze na polu zwanym Makpela w Hebronie, w pobliżu Mamre w kraju Kanaan. Abraham zestarzał się i doszedł do podeszłego wieku, a Pan mu we wszystkim błogosławił. I rzekł Abraham do najstarszego swego sługi, który był zarządcą całej jego posiadłości: «Połóż mi swą rękę pod biodro, bo chcę, żebyś mi przysiągł na Pana, Boga nieba i ziemi, że nie weźmiesz dla mego syna Izaaka żony spośród kobiet Kanaanu, w którym mieszkam, ale że pójdziesz do mojego kraju i do mojej rodziny i wybierzesz żonę dla mego syna Izaaka». Odpowiedział mu sługa: «A gdyby taka kobieta nie zechciała przyjść ze mną do tego kraju, czy mogę wtedy zaprowadzić twego syna do kraju, z którego pochodzisz?» Rzekł do niego Abraham: «Bacz, byś nie odprowadzał tam mego syna! Pan, Bóg niebios, który mnie wywiódł z domu mego ojca i z mego kraju rodzinnego, który mi przysiągł: Potomstwu twemu dam ten kraj; On pośle swego anioła przed tobą; weźmiesz stamtąd żonę dla mego syna. A gdyby owa kobieta nie chciała przyjść z tobą, wtedy jesteś zwolniony z tej przysięgi; jednak syna mego nie wolno ci tam odprowadzać». Sługa ów zabrał z sobą dziesięć wielbłądów oraz kosztowności swego pana i wyruszył do Aram-Naharaim. Tam sługa Abrahama wziął bratanicę pana swego, Rebekę, za żonę dla syna Abrahama. Wyprawili więc Rebekę i jej piastunkę ze sługą Abrahama i z jego ludźmi. Izaak, który naówczas mieszkał w Negebie, właśnie wracał od studni Lachaj-Roj; wyszedł bowiem zamyślony na pole przed wieczorem. Podniósłszy oczy, ujrzał zbliżające się wielbłądy. Gdy zaś Rebeka podniosła oczy, spostrzegła Izaaka, szybko zsiadła z wielbłąda i spytała sługi: «Kim jest ten mężczyzna, który idzie ku nam przez pole?» Sługa odpowiedział: «To mój pan». Wtedy Rebeka wzięła zasłonę i zakryła twarz. Kiedy sługa opowiedział Izaakowi o wszystkim, czego dokonał, Izaak wprowadził Rebekę do namiotu Sary, swej matki. Wziąwszy Rebekę za żonę, Izaak miłował ją, bo była mu pociechą po matce. Psalm (Ps 106 (105), 1b-2. 3-4a. 4b-5 (R.: por. 1b)) Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki Albo: Alleluja Chwalcie Pana, bo jest dobry, * bo na wieki trwa Jego łaska. Któż wysłowi potężne dzieła Pana * i rozgłosi całą Jego chwałę? Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki Albo: Alleluja Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań * i sprawiedliwie postępują w każdym czasie. Pamiętaj o nas, Panie, * gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie. Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki Albo: Alleluja Przyjdź nam z pomocą, * abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych, cieszyli się radością Twojego ludu, * chlubili się razem z Twym dziedzictwem. Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki Albo: Alleluja Aklamacja (Mt 11, 28) Alleluja, alleluja, alleluja Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 9-13) Powołanie Mateusza Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus, wychodząc z Kafarnaum, ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» A on wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i zasiadło wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?» On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:07 90 05:07#cotam3minuty #57 - Piątek XIII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 27, 1-5. 15-29) Jakub otrzymuje błogosławieństwo przeznaczone dla Ezawa Czytanie z Księgi Rodzaju Gdy Izaak zestarzał się i jego oczy stały się tak słabe, że już niedowidział, zawołał na Ezawa, swego starszego syna: «Synu mój!» A kiedy ten odezwał się: «Jestem», Izaak rzekł: «Oto zestarzałem się i nie znam dnia mojej śmierci. Weź więc teraz przybory myśliwskie, twój kołczan i łuk, idź na łowy i upoluj coś dla mnie. Potem przyrządź mi smaczną potrawę, jaką lubię, podaj mi ją, abym jadł i abym ci pobłogosławił, zanim umrę». Rebeka słyszała, co Izaak mówił do swego syna, Ezawa. Gdy więc Ezaw poszedł już na łowy, aby przynieść coś z upolowanej zwierzyny, Rebeka wzięła szaty Ezawa, swego starszego syna, najlepsze, jakie miała u siebie, ubrała w nie Jakuba, swojego młodszego syna, i skórkami koźląt owinęła mu ręce i nieowłosioną szyję. Po czym dała Jakubowi ową smaczną potrawę, którą przygotowała, i chleb. Jakub, wszedłszy do swego ojca, rzekł: «Ojcze mój!» A Izaak: «Słyszę; który ty jesteś, synu mój?» Odpowiedział Jakub ojcu: «Jestem Ezaw, twój syn pierworodny. Uczyniłem, jak mi poleciłeś. Podnieś się, siądź i zjedz potrawę z upolowanej przeze mnie zwierzyny, i pobłogosław mi!» Izaak rzekł do syna: «Jakże tak szybko mogłeś coś upolować, mój synu?» A Jakub na to: «Pan, Bóg twój, sprawił, że tak mi się właśnie trafiło». Wtedy Izaak rzekł do Jakuba: «Zbliż się, abym dotknąwszy ciebie, mógł się upewnić, czy to mój syn, Ezaw, czy nie». Jakub przybliżył się do swego ojca, Izaaka, a ten, dotknąwszy go, rzekł: «Głos jest głosem Jakuba, ale ręce rękami Ezawa!» Nie rozpoznał jednak Jakuba, gdyż jego ręce były owłosione jak ręce Ezawa. A mając udzielić mu błogosławieństwa, zapytał go jeszcze: «Ty jesteś syn mój, Ezaw?» Jakub odpowiedział: «Ja jestem». Rzekł więc Izaak: «Podaj mi, abym zjadł to, co upolowałeś, synu mój, i abym ci sam pobłogosławił». Jakub podał mu i on jadł. Przyniósł mu też i wina, a on pił. A potem jego ojciec, Izaak, rzekł do niego: «Zbliż się i pocałuj mnie, mój synu!» Jakub zbliżył się i pocałował go. Gdy Izaak poczuł woń jego szat, dając mu błogosławieństwo, mówił: «Oto woń mego syna jak woń pola, które pobłogosławił Pan! Psalm (Ps 135 (134), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 3a)) Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry Albo: Alleluja Chwalcie imię Pana, * chwalcie, Pańscy słudzy, którzy stoicie w domu Pana, * na dziedzińcach domu Boga naszego. Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry Albo: Alleluja Chwalcie Pana, bo Pan jest dobry, * śpiewajcie Jego imieniu, bo jest łaskawy. Pan bowiem wybrał sobie Jakuba, * na własność wyłączną wybrał Izraela. Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry Albo: Alleluja Wiem, że Pan jest wielki, * że nasz Pan jest nad wszystkimi bogami. Cokolwiek spodoba się Panu, uczyni na niebie i na ziemi, * na morzu i na wszystkich głębinach. Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry Albo: Alleluja Aklamacja (Por. J 10, 27) Alleluja, alleluja, alleluja Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 14-17) Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?» Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze staje się przedarcie. Nie wlewają też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki przepadają. Ale młode wino wlewają do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA06:49 50 06:49#cotam3minuty #58 - Sobota XIII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 28, 10-22a) Sen Jakuba Czytanie z Księgi Rodzaju Kiedy Jakub, wyszedłszy z Beer-Szeby, wędrował do Charanu, trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdyż słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu. We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy się wspinali i schodzili po niej na dół. A oto Pan stał nad nim i mówił: «Ja jestem Pan, Bóg twego ojca, Abrahama, i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję». A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: «Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem». I zdjęty trwogą rzekł: «O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba!» Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel. Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz. Po czym złożył taki ślub: «Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu mego ojca, Pan będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga». Psalm (Ps 91 (90), 1-2. 3-4. 14-15b (R.: por. 2b)) Tobie, mój Boże, ufam całym sercem Kto się w opiekę oddał Najwyższemu * i w cieniu Wszechmocnego mieszka, mówi do Pana: «Ty jesteś moją ucieczką i twierdzą, * Boże mój, któremu ufam». Tobie, mój Boże, ufam całym sercem Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego * i od słowa niosącego zgubę. Okryje cię swoimi piórami, pod Jego skrzydła się schronisz; * wierność Jego jest puklerzem i tarczą. Tobie, mój Boże, ufam całym sercem «Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, * osłonię go, bo poznał moje imię. Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham * i będę z nim w utrapieniu». Tobie, mój Boże, ufam całym sercem Aklamacja (Por. 2 Tm 1, 10b) Alleluja, alleluja, alleluja Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 18-26) Uzdrowienie kobiety i wskrzeszenie córki Jaira Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus mówił do uczniów, oto przyszedł do Niego pewien zwierzchnik synagogi i oddając Mu pokłon, prosił: «Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i połóż na nią rękę, a żyć będzie». Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Mówiła bowiem sobie: «Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa». Jezus obrócił się i widząc ją, rzekł: «Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa. Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: «Odsuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi». A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA02:28 58 02:28#cotam3minuty #59 - Poniedziałek XIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 32, 23-32. 33b) Walka Jakuba z aniołem Czytanie z Księgi Rodzaju Jakub wstał w nocy i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również na drugi brzeg to, co posiadał. Gdy zaś Jakub pozostał sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. A wreszcie rzekł: «Puść mnie, bo już wschodzi zorza!» Jakub powiedział: «Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz!» Wtedy tamten go zapytał: «Jakie masz imię?» On zaś rzekł: «Jakub». Powiedział: «Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś». Potem Jakub rzekł: «Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię?» Ale on odpowiedział: «Czemu pytasz mnie o imię?» i pobłogosławił go na owym miejscu. Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: «Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie». Słońce już wschodziło, gdy Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę, gdyż został porażony w staw biodrowy, w ścięgno biodra. Psalm (Ps 17 (16), 1bcd. 2-3. 6-7. 8 i 15 (R.: por. 15a)) W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, * usłysz me wołanie, wysłuchaj modlitwy * moich warg nieobłudnych. W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie, * Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe. Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą, i doświadczał mnie ogniem, * nieprawości we mnie nie znajdziesz. W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz, * nakłoń ku mnie swe ucho, usłysz moje słowo. Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, którzy się chronią przed wrogiem * pod Twoją prawicę. W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze Strzeż mnie jak źrenicy oka, * ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł. A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, * ze snu powstając, nasycę się Twoim widokiem. W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze Albo: Aklamacja (J 10, 14) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 9, 32-38) Jezus lituje się nad ludźmi Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!» Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy». Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:16 82 04:16#cotam3minuty #60 - Wtorek XIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 41, 55-57; 42, 5-7. 14-15a. 17-24a) Bracia Józefa przybywają do Egiptu Czytanie z Księgi Rodzaju Kiedy w Egipcie głód zaczął się dawać we znaki, ludność domagała się chleba od faraona. Wtedy faraon mówił do wszystkich Egipcjan: «Udajcie się do Józefa i czyńcie, co wam powie». Gdy był głód na całej ziemi, Józef otwierał wszystkie spichlerze, w których było zboże, i sprzedawał zboże Egipcjanom, w miarę jak w Egipcie głód stawał się coraz większy. Ze wszystkich krajów ludzie przybywali do Egiptu, by kupować zboże od Józefa, gdyż głód wzmagał się na całej ziemi. Poszli więc synowie Izraela wraz z innymi, którzy tam również się udawali, aby kupić zboża, bo głód był w Kanaanie. Józef sprawował władzę w kraju i on to sprzedawał zboże wszystkim mieszkańcom tego kraju. Bracia Józefa, przybywszy do niego, oddali mu pokłon, padając na twarz. Gdy Józef ujrzał swoich braci, poznał ich; jednak udał, że jest im obcy, i przemówił do nich surowo tymi słowami: «Skąd przyszliście?» Odpowiedzieli: «Z Kanaanu, aby kupić żywności». Józef rzekł do nich: «Jest tak, jak wam mówię: jesteście szpiegami! Takiej próbie będziecie poddani, na życie faraona!» I oddał ich pod straż na trzy dni. A trzeciego dnia Józef rzekł do nich: «Uczyńcie to, jeśli chcecie ocalić życie bo ja czczę Boga. Skoro jesteście uczciwi, niechaj jeden wasz brat pozostanie w więzieniu, w którym was osadzono, wy zaś idźcie, zawieźcie zboże dla głodnych waszych rodzin. Potem przyprowadzicie do mnie najmłodszego brata waszego, aby się potwierdziły wasze słowa i nie spotkała was śmierć». I tak uczynili. Mówili między sobą: «Ach, zawiniliśmy przeciwko bratu naszemu, patrząc na jego strapienie, kiedy nas błagał o litość, a nie wysłuchaliśmy go! Dlatego spadło na nas to nieszczęście». Ruben zaś tak im wtedy powiedział: «Czyż nie mówiłem wam: Nie dopuszczajcie się przestępstwa względem tego chłopca; ale nie usłuchaliście mnie. Toteż teraz żąda się odpowiedzialności za jego krew!» Nie wiedzieli zaś, że Józef to rozumie, bo rozmawiał z nimi przez tłumacza. Józef, odszedłszy więc od nich, rozpłakał się. Potem wrócił do nich i rozmawiał z nimi. Psalm (Ps 33 (32), 2-3. 10-11. 18-19 (R.: por. 22)) Okaż swą łaskę ufającym Tobie Sławcie Pana na cytrze, * grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach. Śpiewajcie Mu pieśń nową, * pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Pan udaremnia zamiary narodów, * wniwecz obraca zamysły ludów. Zamiary Pana trwają na wieki, * zamysły Jego serca przez pokolenia. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, * na tych, którzy oczekują Jego łaski, aby ocalił ich życie od śmierci * i żywił ich w czasie głodu. Okaż swą łaskę ufającym Tobie Aklamacja (Mk 1, 15) Alleluja, alleluja, alleluja Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 10, 1-7) Rozesłanie Dwunastu Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:05 72 05:05#cotam3minuty #61 - Środa XIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Prz 2, 1-9) Nakłoń serce ku roztropności Czytanie z Księgi Przysłów Synu, jeśli przyjmiesz moje nauki i zachowasz u siebie wskazania; ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności swe serce; jeśli wezwiesz rozsądek, przywołasz donośnie rozwagę, jeśli szukać jej poczniesz jak srebra i pożądać jej będziesz jak skarbów, to bojaźń Pana zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga. Bo Pan udziela mądrości, z ust Jego wychodzą wiedza i roztropność; dla prawych On chowa swą pomoc, On jest tarczą dla żyjących uczciwie. On strzeże ścieżek prawości, ochrania drogi pobożnych. Wtedy sprawiedliwość pojmiesz i prawość, i rzetelność i każdą dobrą ścieżkę. Psalm (Ps 34, 2-3. 4 i 6. 9 i 12. 14-15 (R.: por. 2)) Po wieczne czasy będę chwalił Pana Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, * Jego chwała będzie zawsze na moich ustach. Dusza moja chlubi się Panem, * niech słyszą to pokorni i niech się weselą. Po wieczne czasy będę chwalił Pana Wysławiajcie razem ze mną Pana, * wspólnie wywyższajmy Jego imię. Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, * oblicza wasze nie zapłoną wstydem. Po wieczne czasy będę chwalił Pana Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, * szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię, * będę was uczył bojaźni Pańskiej. Po wieczne czasy będę chwalił Pana Powściągnij swój język od złego, * a wargi swoje od kłamstwa. Od zła się odwróć, czyń dobrze, * szukaj pokoju i dąż do niego. Po wieczne czasy będę chwalił Pana W kościołach, które obchodzą uroczystość: 2. czytanie (Dz 4, 32-35) Życie pierwszych chrześcijan Czytanie z Dziejów Apostolskich Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. Aklamacja (Mt 19, 29) Alleluja, alleluja, alleluja Kto porzuci wszystko dla Ewangelii, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 19, 27-29) Porzucić wszystko dla Chrystusa Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?». Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA06:20 52 06:20#cotam3minuty #62 - Święto świętego Benedykta, Patrona Europy 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 46, 1-7. 28-30) Jakub z rodziną przenosi się do Egiptu Czytanie z Księgi Rodzaju Izrael wyruszył w drogę z całym swym dobytkiem. A gdy przybył do Beer-Szeby, złożył ofiarę Bogu ojca swego Izaaka. Bóg zaś w widzeniu nocnym tak odezwał się do Izraela: «Jakubie, Jakubie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem», rzekł do niego: «Ja jestem Bogiem, Bogiem twego ojca. Idź bez obawy do Egiptu, gdyż uczynię cię tam wielkim narodem. Ja pójdę tam z tobą i Ja stamtąd cię wyprowadzę, a Józef zamknie ci oczy». Po czym Jakub wyruszył z Beer-Szeby. Synowie Izraela umieścili ojca swego Jakuba, swoje dzieci i żony na wozach, które faraon przysłał dla przewiezienia ich. Zabrali też swe trzody i swój dobytek, który nabyli w Kanaanie. Tak przybył do Egiptu Jakub, a z nim całe jego potomstwo. Wziął z sobą do Egiptu synów, wnuków, córki i wnuczki całe swe potomstwo. Wysłał on przed sobą do Józefa Judę, aby ten mógł go wyprzedzić do Goszen przed ich przybyciem. A gdy przybyli do ziemi Goszen, Józef kazał zaprząc do swego wozu i wyjechał na spotkanie Izraela, ojca swego, do Goszen. Kiedy zobaczył go, rzucił mu się na szyję i długo płakał na jego szyi. Wreszcie Izrael odezwał się do Józefa: «Teraz mogę już umrzeć, skoro zobaczyłem cię jeszcze przy życiu!» Psalm (Ps 37 (36), 3-4. 18-19. 27-28b. 39-40 (R.: por. 39a)) Zbawienie prawych pochodzi od Pana Miej ufność w Panu i czyń to, co dobre, * a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie. Raduj się w Panu, * a On spełni pragnienia twego serca. Zbawienie prawych pochodzi od Pana Pan zna dni postępujących uczciwie, * a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki. W czasie klęski nie zaznają wstydu, * w dniach głodu zostaną nasyceni. Zbawienie prawych pochodzi od Pana Odstąp od złego i czyń dobro, * abyś mógł przetrwać na wieki. Gdyż Pan sprawiedliwość miłuje * i nie opuszcza swych świętych. Zbawienie prawych pochodzi od Pana Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana, * On ich ucieczką w czasie utrapienia. Pan ich wspomaga i wyzwala, wyzwala od występnych i zachowuje, * On bowiem jest ich ucieczką. Zbawienie prawych pochodzi od Pana Aklamacja (Por. J 16, 13a; 14, 26d) Alleluja, alleluja, alleluja Gdy przyjdzie Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 10, 16-23) Apostołowie będą prześladowani Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich apostołów: «Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie. Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA06:44 94 06:44#cotam3minuty #63 - Piątek XIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Rdz 49, 29-33; 50, 15-26) Śmierć Jakuba i Józefa Czytanie z Księgi Rodzaju Jakub tak przykazał swoim synom: «Gdy ja się połączę ze swymi przodkami, pochowajcie mnie przy moich praojcach w pieczarze, która jest na polu Efrona Chittyty, w pieczarze, która jest na polu Makpela w pobliżu Mamre w kraju Kanaan, a którą kupił Abraham wraz z tym polem od Efrona Chittyty tytułem własności grobu. Tam pochowano Abrahama i Sarę, jego żonę, tam pochowano Izaaka i jego żonę Rebekę; tam pochowałem Leę». Pole to wraz z pieczarą zostało kupione od synów Cheta. Gdy Jakub wydał te polecenia swoim synom, złożył razem swe nogi na łożu, wyzionął ducha i połączył się ze swoimi przodkami. Bracia Józefa, zdając sobie sprawę z tego, że ojciec ich nie żyje, myśleli: «Być może, Józef będzie nas teraz prześladował i odpłaci nam za wszystkie krzywdy, które mu wyrządziliśmy!» Toteż kazali powiedzieć Józefowi: «Ojciec twój przed śmiercią polecił: Powiedzcie Józefowi tak: Racz przebaczyć swym braciom ich postępek i przewinienie, wyrządzili ci bowiem krzywdę. Teraz przeto daruj łaskawie winę nam, którzy czcimy Boga twojego ojca!» Józef rozpłakał się, gdy mu to powtórzono. Wtedy bracia sami już poszli do Józefa i upadłszy przed nim, rzekli: «Jesteśmy twoimi niewolnikami». Lecz Józef powiedział do nich: «Nie bójcie się. Czyż ja jestem na miejscu Boga? Wy niegdyś knuliście zło przeciwko mnie, Bóg jednak zamierzył to jako dobro, żeby sprawić to, co jest dzisiaj, że przeżył wielki naród. Teraz więc nie bójcie się: będę żywił was i dzieci wasze». I tak ich pocieszał, przemawiając do nich serdecznie. Józef mieszkał w Egipcie wraz z rodziną swego ojca. Dożył on stu dziesięciu lat i doczekał się prawnuków z Efraima. Również dzieci Makira, syna Manassesa, urodziły się na kolanach Józefa. Wreszcie Józef rzekł do swych braci: «Gdy ja umrę, Bóg okaże wam swą łaskę i wyprowadzi was z tej ziemi do kraju, który poprzysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi». Po czym zobowiązał synów Izraela przysięgą, że spełnią takie polecenie: «Gdy Bóg okaże wam tę wielką swoją łaskę, zabierzcie stąd moje kości». Po czym Józef umarł, mając sto dziesięć lat. Zabalsamowano go i złożono do trumny w Egipcie. Psalm (Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7 (R.: por. Ps 69 [68], 33b)) Ożyje serce szukających Boga Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, * głoście Jego dzieła wśród narodów. Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, * rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda. Ożyje serce szukających Boga Szczyćcie się Jego świętym imieniem, * niech się weseli serce szukających Pana. Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, * zawsze szukajcie Jego oblicza. Ożyje serce szukających Boga Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, * synowie Jakuba, Jego wybrańcy. On, Pan, jest naszym Bogiem, * Jego wyroki obejmują świat cały. Ożyje serce szukających Boga Aklamacja (Por. 1 P 4, 14) Alleluja, alleluja, alleluja Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch Boży na was spoczywa Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 10, 24-33) Nie bójcie się ludzi Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich apostołów: «Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa jak jego pan. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, to o ileż bardziej nazwą tak jego domowników. Nie bójcie się więc ich! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA06:08 107 06:08#cotam3minuty #64 - Sobota XIV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 1, 8-14. 22) Prześladowanie Hebrajczyków w Egipcie Czytanie z Księgi Wyjścia Rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. I rzekł do swego ludu: «Oto lud Izraelitów jest liczniejszy i potężniejszy od nas. Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W przypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami i walczyć przeciw nam, aby wyjść z tego kraju». Ustanowiono nad nim przełożonych robót przymusowych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów. Egipcjanie bezwzględnie zmuszali synów Izraela do ciężkich prac i uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i cegle oraz różnymi pracami w polu. Do tych wszystkich prac przymuszano ich bezwzględnie. Faraon wydał wtedy rozkaz całemu swojemu ludowi: «Wszystkich nowo narodzonych chłopców wyrzucajcie do rzeki, a każdą dziewczynkę pozostawiajcie przy życiu». Psalm (Ps 124 (123), 1b-3. 4-6. 7-8 (R.: por. 8a)) Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Gdyby Pan nie był po naszej stronie, przyznaj, Izraelu, gdyby Pan nie był po naszej stronie, * gdy ludzie przeciw nam powstali, wtedy żywcem by nas pochłonęli, * kiedy gniew ich przeciw nam zapłonął. Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Wówczas zatopiłaby nas woda, potok by popłynął nad nami, * wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody. Błogosławiony Pan, który nas nie wydał * na pastwę ich zębom. Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sideł ptaszników, * sidło się podarło i zostaliśmy uwolnieni. Nasza pomoc w imieniu Pana, * który stworzył niebo i ziemię. Naszą pomocą jest Zbawiciel świata Aklamacja (Mt 5, 10) Alleluja, alleluja, alleluja Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 10, 34 11, 1) Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich apostołów: «Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody». Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić Ewangelię w ich miastach. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA02:53 52 02:53#cotam3minuty #65 - Poniedziałek XV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 2, 1-15a) Młodość Mojżesza Czytanie z Księgi Wyjścia Pewien człowiek z pokolenia Lewiego przyszedł, aby wziąć za żonę jedną z kobiet z tegoż pokolenia. Kobieta ta poczęła i urodziła syna, a widząc, że jest piękny, ukrywała go przez trzy miesiące. A nie mogąc ukrywać go dłużej, wzięła skrzynkę z papirusu, powlekła ją żywicą i smołą i włożywszy w nią dziecko, umieściła w sitowiu na brzegu rzeki. Siostra zaś jego stała z dala, aby widzieć, co się z nim stanie. A córka faraona zeszła ku rzece, aby się wykąpać, jej zaś służące przechadzały się nad brzegiem rzeki. Gdy spostrzegła skrzynkę pośród sitowia, posłała służącą, aby ją przyniosła. A otworzywszy ją, zobaczyła dziecko: był to płaczący chłopczyk. Ulitowała się nad nim, mówiąc: «Jest on spośród dzieci Hebrajczyków». Jego siostra rzekła wtedy do córki faraona: «Czy mam pójść zawołać ci karmicielkę spośród kobiet Hebrajczyków, która by wykarmiła ci to dziecko?» «Idź» powiedziała jej córka faraona. Poszła wówczas dziewczyna i zawołała matkę dziecka. Córka faraona tak jej powiedziała: «Weź to dziecko i wykarm je dla mnie, a ja dam ci za to zapłatę». Wówczas kobieta zabrała dziecko i wykarmiła je. Gdy chłopiec podrósł, zaprowadziła go do córki faraona, i był dla niej jak syn. Dała mu imię Mojżesz, mówiąc: «Bo wydobyłam go z wody». W tym czasie, kiedy Mojżesz dorósł, poszedł odwiedzić swych rodaków i zobaczył, jak ciężko pracują. Ujrzał też Egipcjanina bijącego pewnego Hebrajczyka, jego rodaka. Rozejrzał się więc na wszystkie strony, a widząc, że nie ma nikogo, zabił Egipcjanina i ukrył go w piasku. Wyszedł znowu nazajutrz, a oto dwaj Hebrajczycy kłócili się z sobą. I rzekł do winowajcy: «Czemu bijesz swego rodaka?» A ten mu odpowiedział: «Któż cię ustanowił naszym przełożonym i rozjemcą? Czy chcesz mnie zabić, jak zabiłeś Egipcjanina?» Przeląkł się Mojżesz i pomyślał: «Z całą pewnością sprawa wyszła na jaw». Także faraon usłyszał o tym i usiłował zabić Mojżesza. Uciekł więc Mojżesz przed faraonem i udał się do kraju Madian. Psalm (Ps 69 (68), 3. 14. 30-31. 33-34 (R.: por. 33b)) Ożyje serce szukających Boga Ugrzązłem w błotnej topieli * i nie mogę znaleźć oparcia, trafiłem na wodną głębinę * i nurt mnie porywa z sobą. Ożyje serce szukających Boga Panie, modlę się do Ciebie, * w czas łaski, o Boże. Wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, * w Twojej zbawczej wierności. Ożyje serce szukających Boga Jestem nędzny i pełen cierpienia, * niech pomoc Twa, Boże, mnie strzeże. Pieśnią chcę chwalić imię Boga * i wielbić Go z dziękczynieniem. Ożyje serce szukających Boga Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, * niech ożyje serce szukających Boga. Bo Pan wysłuchuje biednych * i swoimi więźniami nie gardzi. Ożyje serce szukających Boga Aklamacja (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d) Alleluja, alleluja, alleluja Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 11, 20-24) Jezus gromi oporne miasta Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły. «Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA03:17 70 03:17#cotam3minuty #66 - Wtorek XV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 3, 1-6. 9-12) Bóg objawia się Mojżeszowi Czytanie z Księgi Wyjścia Gdy Mojżesz pasł owce swego teścia imieniem Jetro, kapłana Madianitów, zaprowadził owce w głąb pustyni i doszedł do Góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: «Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?» Gdy zaś Pan ujrzał, że podchodzi, by się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: «Mojżeszu, Mojżeszu!» On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu Bóg: «Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą». Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. Pan mówił: «Teraz oto doszło do Mnie wołanie Izraelitów, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie: Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu». A Mojżesz odrzekł Bogu: «Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu?» A On powiedział: «Ja będę z tobą. Znakiem zaś dla ciebie, że Ja cię posłałem, będzie to, iż po wyprowadzeniu tego ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze». Psalm (Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 6-7 (R.: por. 8a)) Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Błogosław, duszo moja, Pana, * i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. Błogosław, duszo moja, Pana * i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia On odpuszcza wszystkie twoje winy * i leczy wszystkie choroby. On twoje życie ratuje od zguby, * obdarza cię łaską i zmiłowaniem. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Dzieła Pana są sprawiedliwe, * wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece. Drogi swoje objawił Mojżeszowi, * swoje dzieła synom Izraela. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Aklamacja (Por. Mt 11, 25) Alleluja, alleluja, alleluja Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 11, 25-27) Tajemnice królestwa objawione prostaczkom Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:14 52 04:14#cotam3minuty #67 - Środa XV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 3, 13-20) Bóg objawia swoje imię Czytanie z Księgi Wyjścia Mojżesz rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Jestem, który jestem». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: Jestem posłał mnie do was». Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia. Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba i powiedział: Zająłem się w pełni wami i tym, co wam uczyniono w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziemi Kananejczyka, Chittyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód. Oni twych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi Izraela do króla egipskiego, i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu. Ja zaś wiem, że król egipski nie pozwoli wam wyruszyć, chyba że zmuszony siłą. Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was». Psalm (Ps 105 (104), 1 i 5. 8-9. 24-25. 26-27 (R.: por. 8a)) Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu Albo: Alleluja Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, * głoście Jego dzieła wśród narodów. Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, * o Jego znakach, o wyrokach ust Jego. Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu Albo: Alleluja Na wieki pamięta o swoim przymierzu, * obietnicy danej tysiącu pokoleń, o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, * przysiędze danej Izaakowi. Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu Albo: Alleluja Bóg swój naród bardzo rozmnożył, * uczynił go mocniejszym od jego wrogów. Ich serce odmienił, by znienawidzili lud Jego * i wobec sług Jego postępowali zdradziecko. Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu Albo: Alleluja Posłał wtedy sługę swego, Mojżesza, * i Aarona, wybranego przez siebie. Okazali wśród nich Jego znaki * i cuda w krainie Chamitów. Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu Albo: Alleluja Aklamacja (Mt 11, 28) Alleluja, alleluja, alleluja Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 11, 28-30) Chrystus pokrzepia utrudzonych Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA03:10 47 03:10#cotam3minuty #68 - Czwartek XV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 11, 10-12, 14) Baranek paschalny Czytanie z Księgi Wyjścia Mojżesz i Aaron dokonali wszystkich cudów wobec faraona, lecz Pan uczynił upartym serce faraona, tak iż wzbraniał się wypuścić Izraelitów ze swego kraju. Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami. Nie będziecie spożywać z niego nic surowego ani ugotowanego w wodzie, lecz upieczone na ogniu, z głową, nogami i wnętrznościami. Nie może nic pozostać z niego na dzień następny. Cokolwiek zostanie z niego na następny dzień, w ogniu spalicie. Tak zaś spożywać go będziecie: biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana. Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż po bydło, i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu Ja, Pan. Krew posłuży wam do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską. Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto». Psalm (Ps 116B (115), 12-13. 15 i 16bc. 17-18 (R.: por. 13)) Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana Albo: Alleluja Czym się Panu odpłacę * za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich zbawienia * i wezwę imienia Pana. Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana Albo: Alleluja Cenna jest w oczach Pana * śmierć Jego wyznawców. Jestem Twym sługą, synem Twojej służebnicy, * Ty rozerwałeś moje kajdany. Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana Albo: Alleluja Tobie złożę ofiarę pochwalną * i wezwę imienia Pana. Wypełnię me śluby dla Pana * przed całym Jego ludem. Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana Albo: Alleluja Aklamacja (Por. J 10, 27) Alleluja, alleluja, alleluja Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 12, 1-8) Syn Człowieczy jest Panem szabatu Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Pewnego razu Jezus przechodził w szabat pośród zbóż. Uczniowie Jego, odczuwając głód, zaczęli zrywać kłosy i jeść ziarna. Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: «Oto twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat». A On im odpowiedział: «Czy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść ani jemu, ani jego towarzyszom, lecz tylko kapłanom? Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia. Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA03:21 59 03:21#cotam3minuty #69 - Piątek XV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 12, 37-42) Wyjście Izraelitów z Egiptu Czytanie z Księgi Wyjścia Izraelici wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, nie licząc dzieci. Także wielkie mnóstwo cudzoziemców wyruszyło z nimi, nadto drobne i większe bydło, i olbrzymi dobytek. Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, wypiekli przaśne placki, ponieważ się nie zakwasiło. Wypędzeni z Egiptu, nie mogąc się zatrzymać, nie zdołali przygotować nawet zapasów na drogę. A pobyt Izraelitów w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. I oto tego samego dnia, po upływie czterystu trzydziestu lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna być czuwaniem na cześć Pana dla wszystkich Izraelitów po wszystkie pokolenia. Psalm (Ps 136 (135), 1b i 23a i 24. 10a i 11a i 12. 13a i 14a i 15 (R.: por. Ps 113 [112], 2a)) Niech imię Pana będzie pochwalone Albo: Alleluja Chwalcie Pana, bo jest dobry. * Pamiętał o nas w naszym poniżeniu i uwolnił nas od wrogów, * bo Jego łaska na wieki. Niech imię Pana będzie pochwalone Albo: Alleluja On Egipcjanom pobił pierworodnych * i wywiódł spośród nich Izraela. Ręką potężną, wyciągniętym ramieniem, * bo Jego łaska na wieki. Niech imię Pana będzie pochwalone Albo: Alleluja Rozdzielił Morze Czerwone * i środkiem morza przeprowadził Izraela. Faraona z wojskiem strącił w Morze Czerwone, * bo Jego łaska na wieki. Niech imię Pana będzie pochwalone Albo: Alleluja Aklamacja (Por. 2 Kor 5, 19) Alleluja, alleluja, alleluja W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nam zaś przekazał słowo jednania. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 12, 14-21) Jezus cichy i pokornego serca Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić. Gdy się Jezus dowiedział o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz zabronił im surowo, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Oto mój Sługa, którego wybrałem; Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie Prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:23 40 05:23#cotam3minuty #70 - Sobota XV Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Pnp 8, 6-7) Jak śmierć potężna jest miłość Czytanie z Księgi Pieśni nad pieśniami Połóż mnie jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak otchłań; żar jej to żar ognia, płomień Pana. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, pogardzą nim tylko. Albo: 1. czytanie (2 Kor 5, 14-17) Miłość Chrystusa przynagla nas Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc kto pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. W kościołach, które obchodzą uroczystość, powyższe czytanie czyta się jako drugie. Psalm (Ps 63, 2. 3-4. 5-6. 8-9 (R.: por. 2)) Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza Boże mój, Boże, szukam Ciebie * i pragnie Ciebie moja dusza. Ciało moje tęskni za Tobą, * jak ziemia zeschła i łaknąca wody. Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni, * by ujrzeć Twą potęgę i chwałę. Twoja łaska jest cenniejsza od życia, * więc sławić Cię będą moje wargi. Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza Będę Cię wielbił przez całe me życie * i wzniosę ręce w imię Twoje. Moja dusza syci się obficie, * a usta Cię wielbią radosnymi wargami. Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza Bo stałeś się dla mnie pomocą * i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie: Do Ciebie lgnie moja dusza, * prawica Twoja mnie wspiera. Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza Aklamacja (por. J 20, 11) Alleluja, alleluja, alleluja Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała? Jam zmartwychwstałego blask chwały ujrzała. Żywego już Pana widziałam grób pusty I świadków anielskich, i odzież, i chusty. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 20, 1. 11-18) Zmartwychwstały Chrystus ukazuje się Magdalenie Słowa Ewangelii według świętego Jana Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień od niego odsunięty. Maria stała przed grobem płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa: jednego w miejscu głowy, a drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?». Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?». Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». Jezus rzekł do niej: «Mario!». A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: «Nauczycielu». Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie; jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego». Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».03:48 117 03:48#cotam3minuty #71 - Święto Marii Magdaleny 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Ga 2, 19-20) Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów Bracia: Ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Psalm (Ps 34, 2-3. 4-5. 6-7. 8-9. 10-11 (R.: por. 9a)) Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, * Jego chwała będzie zawsze na moich ustach. Dusza moja chlubi się Panem, * niech słyszą to pokorni i niech się weselą. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Wysławiajcie razem ze mną Pana, * wspólnie wywyższajmy Jego imię. Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał * i wyzwolił od wszelkiej trwogi. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, * oblicza wasze nie zapłoną wstydem. Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, * i uwolnił od wszelkiego ucisku. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, * aby ich ocalić. Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, * szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Bójcie się Pana, wszyscy Jego święci, * ci, co się Go boją, nie zaznają biedy. Bogacze zubożeli i zaznali głodu, * szukającym Pana niczego nie zbraknie. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Aklamacja (J 15, 9b. 5b) Alleluja, alleluja, alleluja Trwajcie w mojej miłości; kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 15, 1-8) Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity Słowa Ewangelii według świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, o ile nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony, jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją i wrzuca do ognia i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.05:19 84 05:19#cotam3minuty #72 - Święto Świętej Brygidy 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 16, 1-5. 9-15) Bóg zsyła mannę Czytanie z Księgi Wyjścia Synowie Izraela wyruszyli z Elim. Przybyło zaś całe zgromadzenie Izraelitów na pustynię Sin, położoną między Elim a Synajem, piętnastego dnia drugiego miesiąca od ich wyjścia z ziemi egipskiej. I zaczęło szemrać na pustyni całe zgromadzenie Izraelitów przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi. Izraelici mówili im: «Obyśmy pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdzie zasiadaliśmy przed garnkami mięsa i jadaliśmy chleb do syta! Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem zamorzyć całą tę rzeszę». Pan powiedział wówczas do Mojżesza: «Oto ześlę wam chleb z nieba, jak deszcz. I będzie wychodził lud, i każdego dnia będzie zbierał według potrzeby dziennej. Chcę ich także doświadczyć, czy pójdą za moimi rozkazami czy też nie. Lecz szóstego dnia zrobią zapas tego, co przyniosą, a będzie to podwójna ilość tego, co będą zbierać codziennie». Mojżesz rzekł do Aarona: «Powiedz całemu zgromadzeniu Izraelitów: Przybliżcie się do Pana, gdyż słyszał wasze szemrania». Gdy Aaron przemawiał do całego zgromadzenia Izraelitów, spojrzeli ku pustyni i ukazała się im w obłoku chwała Pana. I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowami: «Słyszałem szemranie Izraelitów. Powiedz im tak: O zmierzchu będziecie jeść mięso, a rano nasycicie się chlebem. Poznacie wtedy, że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem». Rzeczywiście wieczorem przyleciały przepiórki i pokryły obóz, a nazajutrz rano warstwa rosy leżała dokoła obozu. Gdy się warstwa rosy uniosła ku górze, wówczas na pustyni leżało coś drobnego, ziarnistego, niby szron na ziemi. Na widok tego Izraelici pytali się wzajemnie: «Co to jest?» gdyż nie wiedzieli, co to było. Wtedy powiedział do nich Mojżesz: «To jest chleb, który daje wam Pan na pokarm». Psalm (Ps 78 (77), 18-19. 23-24. 25-26. 27-28 (R.: por. 24b)) Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył Na próbę wystawiali w sercach swoich Boga, * żądając strawy dla swego łakomstwa. Mówili przeciw Bogu: * «Czyż Bóg potrafi stół zastawić na pustyni?» Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył On z góry wydał rozkaz chmurom * i bramę nieba otworzył. Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, * podarował im chleb niebieski. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył Spożywał człowiek chleb aniołów, * Bóg zesłał im pokarm do syta. Wzbudził na niebie wiatr od wschodu, * mocą swą przywiódł wiatr południowy. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył I zesłał na nich mięso, jak chmurę pyłu, * ptaki skrzydlate, jak morski piasek. Sprawił, że pospadały na ich obóz, * dokoła ich namiotów. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus, każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 13, 1-9) Przypowieść o siewcy Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: «Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!»04:56 31 04:56#cotam3minuty #73 - Wspomnienie św. Kingi 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (2 Kor 4, 7-15) Bóg, który wskrzesił Jezusa, przywróci życie także nam Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele. Ciągle bowiem jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa stało się widoczne w naszym śmiertelnym ciele. Tak więc działa w nas śmierć, podczas gdy w was życie. Cieszę się przeto owym duchem wiary, wedle którego napisano : Uwierzyłem, dlatego przemówiłem, my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu. Psalm (Ps 126, 1-2ab. 2cd-3. 4-5. 6 (R.: por. 5)) Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości Gdy Pan odmienił los Syjonu, * wydawało nam się, że śnimy. Usta nasze były pełne śmiechu, * a język śpiewał z radości. Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości Mówiono wtedy między narodami: * «Wielkie rzeczy im Pan uczynił». Pan uczynił nam wielkie rzeczy i ogarnęła nas radość. Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości Odmień znowu nasz los, Panie, * jak odmieniasz strumienie na Południu. Ci, którzy we łzach sieją, * żąć będą w radości. Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości Idą i płaczą * niosąc ziarno na zasiew, lecz powrócą z radością * niosąc swoje snopy. Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości Aklamacja (J 15, 16) Alleluja, alleluja, alleluja Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 20, 20-28) Kielich mój pić będziecie Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Matka synów Zebedeusza podeszła do Jezusa ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła. On ją zapytał: «Czego pragniesz?». Rzekła Mu: «Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie, jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie». Odpowiadając Jezus rzekł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?». Odpowiedzieli Mu: «Możemy». On rzekł do nich: «Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował». Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym. Na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:06 327 05:06#cotam3minuty #74 - Święto świętego Jakuba, Apostoła 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 20, 1-17) Bóg ogłasza przykazania Czytanie z Księgi Wyjścia W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa: «Ja jestem Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który za nieprawość ojców karze synów do trzeciego i czwartego pokolenia, tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, w błahych rzeczach, bo nie pozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto wzywa Jego imienia w błahych rzeczach. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz się trudził i wykonywał wszystkie swoje zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem Pana, Boga twego. Nie będziesz przeto w dniu tym wykonywał żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach. W sześć dni bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, siódmego zaś dnia odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty. Czcij twego ojca i twoją matkę, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, ci daje. Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradł. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek. Nie będziesz pożądał domu twojego bliźniego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniego». Albo: Psalm (Ps 19 (18), 8-9. 10-11 (R.: por. J 6, 68c)) Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości. Jego słuszne nakazy radują serce, * jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy. Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, * sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne. Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, * słodsze od miodu płynącego z plastra. Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne Aklamacja (Por. Łk 8, 15) Alleluja, alleluja, alleluja Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 13, 18-23) Wyjaśnienie przypowieści o siewcy Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:47 88 04:47#cotam3minuty #75 - Wspomnienie św. Joachima i Anny 720p 720p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 24, 3-8) Zawarcie przymierza przez krew Czytanie z Księgi Wyjścia Mojżesz wrócił z góry Synaj i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego polecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: «Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy». Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu szczepów Izraela. Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wlał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: «Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni». Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: «Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów». Psalm (Ps 50 (49), 1b-2. 5-6. 14-15 (R.: por. 14a)) Składajcie Bogu dziękczynną ofiarę Przemówił Pan, Bóg nad bogami, * i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca. Bóg zajaśniał z Syjonu, * korony piękności. Składajcie Bogu dziękczynną ofiarę «Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, * którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze». Niebiosa zwiastują Bożą sprawiedliwość, * albowiem sam Bóg jest sędzią. Składajcie Bogu dziękczynną ofiarę «Składaj Bogu dziękczynną ofiarę, * spełnij swoje śluby wobec Najwyższego. I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, * wyzwolę ciebie, a ty Mnie uwielbisz». Składajcie Bogu dziękczynną ofiarę Aklamacja (Jk 1, 21bc) Alleluja, alleluja, alleluja Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 13, 24-30) Przypowieść o chwaście wśród zboża Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast? Odpowiedział im: Nieprzyjazny człowiek to sprawił. Rzekli mu słudzy: Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go? A on im odrzekł: Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:39 43 05:39#cotam3minuty #76 - Sobota XVI Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (1 J 4, 7-16) Bóg pierwszy nas umiłował Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy miłować się wzajemnie. Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha. My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata. Jeśli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim. Psalm (Ps 34, 2-3. 4-5. 6-7. 8-9. 10-11 (R.: por. 9a)) Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *  Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.  Dusza moja chlubi się Panem, *  niech słyszą to pokorni i niech się weselą. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Wysławiajcie razem ze mną Pana, *  wspólnie wywyższajmy Jego imię.  Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *  i wyzwolił od wszelkiej trwogi. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *  oblicza wasze nie zapłoną wstydem.  Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *  i uwolnił od wszelkiego ucisku. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *  aby ich ocalić.  Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *  szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Bójcie się Pana, wszyscy Jego święci, *  ci, co się Go boją, nie zaznają biedy.  Bogacze zubożeli i zaznali głodu, *  szukającym Pana niczego nie zbraknie. Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry Aklamacja (J 8, 12b) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem światłością świata,  kto idzie za Mną, będzie miał światło życia. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 11, 19-27) Wiara Marty Słowa Ewangelii według świętego Jana Wielu Żydów przybyło do Marty i Marii, aby je pocieszyć po bracie. Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. Marta rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga». Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?». Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:27 86 04:27#cotam3minuty #77 - Wspomnienie Świętej Marty 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 33, 7-11; 34, 5-9. 28) Bóg rozmawia z Mojżeszem w Namiocie Spotkania Czytanie z Księgi Wyjścia Mojżesz wziął namiot i rozbił go za obozem, i nazwał go Namiotem Spotkania. A ktokolwiek chciał się zwrócić do Pana, szedł do Namiotu Spotkania, który był poza obozem. Ile zaś razy Mojżesz szedł do namiotu, cały lud stawał u wejścia do swych namiotów i patrzał na Mojżesza, aż wszedł do namiotu. Ile zaś razy Mojżesz wszedł do namiotu, zstępował słup obłoku i stawał u wejścia do namiotu, i wtedy Pan rozmawiał z Mojżeszem. Cały lud widział, że słup obłoku stawał u wejścia do namiotu. Cały lud stawał i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu. A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem. Potem wracał Mojżesz do obozu, sługa zaś jego, Jozue, syn Nuna, młodzieniec, nie oddalał się z wnętrza namiotu. A Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Jahwe. Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: «Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i łagodny, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech, lecz niepozostawiający go bez ukarania, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków aż do trzeciego i czwartego pokolenia». Natychmiast Mojżesz skłonił się aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc: «Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, to proszę, niech pójdzie Pan pośród nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz nasze winy i nasze grzechy, a uczynisz nas swoim dziedzictwem». I był tam Mojżesz u Pana czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i nie jadł chleba, i nie pił wody. I napisał na tablicach słowa przymierza Dziesięć Słów. Psalm (Ps 103 (102), 6-7. 8-9. 10-11. 12-13 (R.: por. 8a)) Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Dzieła Pana są sprawiedliwe, *  wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece.  Drogi swoje objawił Mojżeszowi, *  swoje dzieła synom Izraela. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Miłosierny jest Pan i łaskawy, *  nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.  Nie zapamiętuje się w sporze, *  nie płonie gniewem na wieki. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Nie postępuje z nami według naszych grzechów *  ani według win naszych nam nie odpłaca.  Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *  tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Jak odległy jest wschód od zachodu, *  tak daleko odsuwa od nas nasze winy.  Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *  tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają. Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,  każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 13, 36-43) Wyjaśnienie przypowieści o chwaście Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście». On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!» Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:24 83 04:24#cotam3minuty #78 - Wtorek XVII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 34, 29-35) Twarz Mojżesza promienieje Czytanie z Księgi Wyjścia Gdy Mojżesz zstępował z góry Synaj z dwiema tablicami Świadectwa w ręku, nie wiedział, że skóra na jego twarzy promieniała na skutek rozmowy z Panem. Gdy Aaron i Izraelici zobaczyli Mojżesza z dala i ujrzeli, że skóra na jego twarzy promienieje, bali się zbliżyć do niego. A gdy Mojżesz ich przywołał, Aaron i wszyscy przywódcy zgromadzenia przyszli do niego, i Mojżesz rozmawiał z nimi. Potem przyszli także Izraelici, a on nakazał im wszystko, co Pan mu powiedział na górze Synaj. Gdy Mojżesz zakończył z nimi rozmowę, nałożył zasłonę na twarz. Ilekroć Mojżesz wchodził przed oblicze Pana na rozmowę z Nim, zdejmował zasłonę aż do wyjścia. Gdy zaś wychodził, mówił Izraelitom to, co mu Pan rozkazał. I wtedy to Izraelici mogli widzieć twarz Mojżesza, że promienieje skóra na twarzy Mojżesza. A Mojżesz znów nakładał zasłonę na twarz, póki nie wszedł na rozmowę z Panem. Psalm (Ps 99 (98), 5-6. 7 i 9 (R.: por. 9c)) Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie Wysławiajcie Pana, naszego Boga, * padajcie przed podnóżkiem stóp Jego, bo On jest święty. Wśród Jego kapłanów są Mojżesz, Aaron i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia, * wzywali Pana, a On ich wysłuchał. Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie Przemawiał do nich w słupie obłoku, * a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał. Wysławiajcie Pana, Boga naszego, pokłon oddajcie Jego świętej górze, * bo Pan nasz i Bóg jest święty. Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie Aklamacja (J 15, 15b) Alleluja, alleluja, alleluja Nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 13, 44-46) Przypowieści o skarbie i perle Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:41 35 04:41#cotam3minuty #79 - Wspomnienie św Ignacego z Loyoli 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Wj 40, 16-21. 34-38) Mojżesz wznosi Namiot Spotkania Czytanie z Księgi Wyjścia Mojżesz wykonał wszystko tak, jak mu nakazał Pan. Wzniesiono przybytek pierwszego dnia pierwszego miesiąca roku drugiego. Postawił Mojżesz przybytek: założył podstawy, ustawił deski, umieścił poprzeczki oraz ustawił słupy. I rozciągnął namiot nad przybytkiem, i nakrył go przykryciem namiotu z góry, jak to Pan nakazał Mojżeszowi. Następnie wziął Świadectwo i położył je w arce, włożył też drążki do pierścieni arki i przykrył arkę z wierzchu przebłagalnią. Wniósł następnie arkę do przybytku i zawiesił zasłonę zakrywającą, i zakrył nią Arkę Świadectwa, jak Pan nakazał Mojżeszowi. Wtedy to obłok okrył Namiot Spotkania, a chwała Pana napełniła przybytek. I nie mógł Mojżesz wejść do Namiotu Spotkania, bo spoczywał na nim obłok i chwała Pana wypełniała przybytek. Ile razy obłok wznosił się nad przybytkiem, Izraelici wyruszali w drogę, a jeśli obłok nie wznosił się, nie ruszali w drogę aż do dnia uniesienia się obłoku. Obłok bowiem Pana za dnia zakrywał przybytek, a w nocy błyszczał jak ogień na oczach całego domu izraelskiego w czasie całej ich wędrówki. Psalm (Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i 8a. 11 (R.: por. 2)) Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, * serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego. Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe pisklęta: * przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże! Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, * nieustannie wielbiąc Ciebie. Szczęśliwi, których moc jest w Tobie. * Mocy im będzie przybywać. Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich * lepszy jest niż innych tysiące. Wolę stać w progu domu mojego Boga, * niż mieszkać w namiotach grzeszników. Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja Aklamacja (Por. Dz 16, 14b) Alleluja, alleluja, alleluja Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 13, 47-53) Przypowieść o sieci Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do tłumów: «Podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare». Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:38 67 05:38#cotam3minuty #80 - Czwartek XVII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Kpł 23, 1. 4-11. 15-16. 27. 34b-37) Święta Izraela Czytanie z Księgi Kapłańskiej Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami: «Oto czasy święte dla Pana, zwołania święte, na które wzywać ich będziecie w określonym czasie. W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla Pana. A piętnastego dnia tego miesiąca jest Święto Przaśników dla Pana przez siedem dni będziecie jedli tylko przaśne chleby. Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy. Przez siedem dni będziecie składali w ofierze dla Pana ofiarę spalaną, siódmego dnia będzie święte zwołanie, nie będziecie w tym dniu wykonywać żadnej pracy». Potem Pan powiedział do Mojżesza: «Przemów do Izraelitów i powiedz im: Kiedy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam dam, i zbierzecie plon, przyniesiecie kapłanowi snop jako pierwociny waszego plonu. On wykona gest kołysania snopa przed Panem, aby był przez Niego łaskawie przyjęty. Wykona nim gest kołysania w następnym dniu po szabacie. I odliczycie sobie od dnia po szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy, aby wykonano nimi gest kołysania, siedem pełnych tygodni, aż do dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę pokarmową dla Pana. Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane. Piętnastego dnia tego siódmego miesiąca jest Święto Namiotów, przez siedem dni, dla Pana. Pierwszego dnia jest zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy. Przez siedem dni będziecie składać ofiary spalane dla Pana. Ósmego dnia będzie dla was zwołanie święte i złożycie ofiarę spalaną dla Pana. To jest uroczyste zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać w tym dniu żadnej pracy. To są czasy święte dla Pana, na które będziecie dokonywać świętego zwołania, aby składać ofiarę spalaną dla Pana: ofiarę całopalną, ofiarę pokarmową, ofiarę krwawą i ofiarę płynną, każdego dnia to, co jest na ten dzień przeznaczone». Psalm (Ps 81 (80), 3-4. 5-6b. 10-11b (R.: por. 2a)) Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Zacznijcie śpiewać i w bęben uderzcie, * w cytrę słodko dźwięczącą i lirę. Zadmijcie w róg w czas nowiu, * w czas pełni, w nasz dzień uroczysty. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Bo tak ustanowiono w Izraelu * przykazania Boga Jakuba. Ustanowił to prawo dla Józefa, * gdy wyruszał z ziemi egipskiej. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Nie będziesz miał obcego boga, * cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał. Ja jestem Panem, Bogiem twoim, * który cię wywiódł z ziemi egipskiej. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Aklamacja (1 P 1, 25) Alleluja, alleluja, alleluja Słowo Pana trwa na wieki. Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 13, 54-58) Jezus lekceważony w Nazarecie Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus, przyszedłszy do swego miasta rodzinnego, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: «Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc u Niego to wszystko?» I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: «Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony». I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:38 62 05:38#cotam3minuty #81 - Piątek XVII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Kpł 25, 1. 8-17) Rok jubileuszowy Czytanie z Księgi Kapłańskiej Pan powiedział do Mojżesza na górze Synaj: «Policzysz sobie siedem lat szabatowych, to jest siedem razy po siedem lat, tak że czas siedmiu lat szabatowych będzie obejmował czterdzieści dziewięć lat. Dziesiątego dnia siódmego miesiąca zadmiesz w róg. W Dniu Przebłagania zadmiecie w róg w całej waszej ziemi. Będziecie święcić pięćdziesiąty rok, obwieścicie wyzwolenie w kraju dla wszystkich jego mieszkańców. Będzie to dla was jubileusz każdy z was powróci do swej własności i każdy powróci do swego rodu. Cały ten rok pięćdziesiąty będzie dla was rokiem jubileuszowym nie będziecie siać, nie będziecie żąć tego, co urośnie, nie będziecie zbierać nieobciętych winogron, bo to będzie dla was jubileusz, to będzie dla was rzecz święta. Wolno wam jednak będzie jeść to, co urośnie na polu. W tym roku jubileuszowym każdy powróci do swej własności. Kiedy więc będziecie sprzedawać coś bliźniemu albo kupować coś od bliźniego, nie wyrządzajcie krzywdy jeden drugiemu. Ale odpowiednio do liczby lat, które upłynęły od jubileuszu, będziesz kupował od bliźniego, a on sprzeda tobie odpowiednio do liczby lat plonów. Im więcej lat pozostaje do jubileuszu, tym większą cenę zapłacisz, im mniej lat pozostaje, tym mniejszą cenę zapłacisz, bo ilość plonów on ci sprzedaje. Nie będziecie wyrządzać krzywdy jeden drugiemu. Będziesz się bał Boga twego, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz!» Psalm (Ps 67 (66), 2-3. 4-5. 7-8 (R.: por. 4)) Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; * niech nam ukaże pogodne oblicze. Aby na ziemi znano Jego drogę, * Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, * niech wszystkie narody oddają Ci chwałę. Niech się narody cieszą i weselą, bo rządzisz ludami sprawiedliwie * i kierujesz narodami na ziemi. Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże Ziemia wydała swój owoc; * Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił. Niech nam Bóg błogosławi * i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi. Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże Aklamacja (Mt 5, 10) Alleluja, alleluja, alleluja Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 14, 1-12) Śmierć Jana Chrzciciela Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza W owym czasie doszła do uszu tetrarchy Heroda wieść o Jezusie. I rzekł do swych dworzan: «To Jan Chrzciciel. On powstał z martwych i dlatego moce cudotwórcze w nim działają». Herod bowiem kazał pochwycić Jana i związanego wtrącić do więzienia z powodu Herodiady, żony brata jego, Filipa. Jan bowiem upominał go: «Nie wolno ci jej trzymać». Chętnie też byłby go zgładził, bał się jednak ludu, ponieważ miano go za proroka. Otóż, kiedy obchodzono urodziny Heroda, tańczyła wobec gości córka Herodiady i spodobała się Herodowi. Zatem pod przysięgą obiecał jej dać wszystko, o cokolwiek poprosi. A ona przedtem już podmówiona przez swą matkę powiedziała: «Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela!» Zasmucił się król. Lecz przez wzgląd na przysięgę i na współbiesiadników kazał jej dać. Posławszy więc kata, kazał ściąć Jana w więzieniu. Przyniesiono głowę jego na misie i dano dziewczynie, a ona zaniosła ją swojej matce. Uczniowie zaś Jana przyszli, zabrali jego ciało i pogrzebali je; potem poszli i donieśli o tym Jezusowi. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA06:20 58 06:20#cotam3minuty #82 - Sobota XVII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Lb 11, 4b-15) Szemranie Izraelitów Czytanie z Księgi Liczb Na pustyni Izraelici mówili: «Któż nam da mięsa, abyśmy jedli? Wspominamy ryby, które darmo jedliśmy w Egipcie, ogórki, melony, pory, cebulę i czosnek. Teraz zaś jesteśmy wycieńczeni, nie mamy nic, nie widzimy niczego prócz manny». Manna zaś była podobna do nasion kolendra i miała wygląd bdelium. Ludzie wychodzili i zbierali ją, potem mełli w ręcznych młynkach albo tłukli w moździerzach. Gotowali ją w garnkach lub robili z niej podpłomyki; smak miała taki jak ciasto na oleju. Gdy nocą opadała rosa na obóz, opadała równocześnie i manna. Mojżesz usłyszał, że lud narzeka rodzinami każda u wejścia do swego namiotu. Wtedy rozpalił się potężnie gniew Pana, a także Mojżeszowi wydało się to złe. Rzekł więc Mojżesz do Pana: «Czemu tak źle się obchodzisz ze sługą swoim, czemu nie darzysz mnie życzliwością i złożyłeś na mnie cały ciężar tego ludu? Czy to ja począłem ten lud w łonie albo ja go zrodziłem, że mi powiedziałeś: Noś go na łonie swoim, jak nosi piastunka dziecię, i zanieś go do ziemi, którą poprzysiągłem dać ich przodkom? Skąd wezmę mięsa, aby dać temu całemu ludowi? A przecież przeciw mnie podnoszą skargę i wołają: Daj nam mięsa do jedzenia! Nie mogę już sam dłużej dźwigać troski o ten lud, już mi nazbyt ciąży. Skoro tak ze mną postępujesz, to raczej mnie zabij, jeśli darzysz mnie życzliwością, abym nie patrzył na swoje nieszczęście». Psalm (Ps 81 (80), 12-13. 14-15. 16-17 (R.: por. 2a)) Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Mój lud nie posłuchał mego głosu, * Izrael nie był Mi posłuszny. Zostawiłem ich przeto ich twardym sercom, * niech postępują według swych zamysłów. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Gdyby mój lud Mnie posłuchał, * a Izrael kroczył moimi drogami, natychmiast bym zgniótł ich wrogów * i obrócił rękę na ich przeciwników. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Schlebialiby Panu ci, którzy Go nienawidzą, * a kara ich trwałaby na wieki. A jego bym karmił wyborną pszenicą * i sycił miodem z opoki. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Aklamacja (Mt 4, 4b) Alleluja, alleluja, alleluja Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 14, 13-21) Cudowne rozmnożenie chleba Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności». Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj». Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:00 38 05:00#cotam3minuty #83 - Poniedziałek XVIII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Dn 7, 9-10. 13-14) Wieczne panowanie Syna Człowieczego Czytanie z Księgi proroka Daniela Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie. Psalm (Ps 97, 1-2. 5-6. 9 (R.: por. 1a i 9a)) Pan wywyższony króluje nad ziemią Pan króluje, wesel się, ziemio, * radujcie się, liczne wyspy! Obłok i ciemność wokół Niego, * prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu. Pan wywyższony króluje nad ziemią Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, * przed obliczem władcy całej ziemi. Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, * a wszystkie ludy widzą Jego chwałę. Pan wywyższony króluje nad ziemią Ponad całą ziemię * Tyś bowiem wywyższony i nieskończenie wyższy * ponad wszystkich bogów. Pan wywyższony króluje nad ziemią 2. czytanie (2 P 1, 16-19) Naoczni świadkowie wielkości Jezusa Czytanie z Drugiego listu świętego Piotra Apostoła Najmilsi: Nie za wymyślonymi mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale nauczaliśmy jako naoczni świadkowie Jego wielkości. Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego Majestatu: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie». I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej. Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach. Aklamacja (Mt 17, 5c) Alleluja, alleluja, alleluja To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Łk 9, 28b-36) Przemienienie Pańskie Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie. W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:56 81 04:56#cotam3minuty #84 - Święto Przemienienia Pańskiego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Lb 13, 1-2. 25 14, 1. 26-30. 34-35) Kara Boża za szemranie Czytanie z Księgi Liczb Na pustyni Paran Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami: «Poślij ludzi, aby zbadali kraj Kanaan, który chcę dać synom Izraela. Wyślecie po jednym z każdego pokolenia ich przodków, tych wszystkich, którzy są w nich książętami». Po czterdziestu dniach wrócili z rozpoznania kraju. Przyszli na pustynię Paran do Kadesz i stanęli przed Mojżeszem i Aaronem oraz przed całą społecznością Izraelitów, złożyli przed nimi sprawozdanie oraz pokazali owoce kraju. I tak im opowiedzieli: «Udaliśmy się do kraju, do którego nas posłałeś. Jest to kraj rzeczywiście opływający w mleko i miód, a oto jego owoce. Jednakże lud, który w nim mieszka, jest silny, a miasta są obwarowane i bardzo wielkie. Widzieliśmy tam również Anakitów. Amalekici zajmują okolice Negebu; w górach mieszkają Chittyci, Jebusyci i Amoryci, Kananejczycy wreszcie mieszkają nad morzem i nad brzegami Jordanu». Wtedy próbował Kaleb uspokoić lud, który zaczął się burzyć przeciw Mojżeszowi, i rzekł: «Trzeba ruszyć i zdobyć kraj na pewno zdołamy go zająć». Lecz mężowie, którzy razem z nim byli, rzekli: «Nie możemy wyruszyć przeciw temu ludowi, bo jest silniejszy od nas». I rozgłaszali złe wiadomości o kraju, który zbadali, mówiąc do Izraelitów: «Kraj, który przeszliśmy, aby go zbadać, jest krajem, który pożera swoich mieszkańców. Wszyscy zaś ludzie, których tam widzieliśmy, są wysokiego wzrostu. Widzieliśmy tam nawet olbrzymów Anakici pochodzą od olbrzymów a w porównaniu z nimi wydaliśmy się sobie jak szarańcza i takimi byliśmy w ich oczach». Wtedy całe zgromadzenie zaczęło wołać, podnosząc głos. I płakał lud owej nocy. Pan przemówił znów do Mojżesza i Aarona i rzekł: «Jak długo mam znosić to przewrotne zgromadzenie szemrzące przeciw Mnie? Słyszałem szemranie Izraelitów przeciw Mnie. Powiedz im: Na moje życie mówi Pan postąpię z wami według słów, które wypowiedzieliście przede Mną. Trupy wasze zalegną tę pustynię. Wy wszyscy, którzy zostaliście spisani w wieku od dwudziestu lat wzwyż, wy, którzy przeciwko Mnie szemraliście, nie wejdziecie z pewnością do kraju, w którym uroczyście poprzysiągłem wam zamieszkanie, z pewnością nie wejdziecie z wyjątkiem Kaleba, syna Jefunnego, i Jozuego, syna Nuna. Poznaliście kraj w przeciągu czterdziestu dni; każdy dzień teraz zamieni się w rok i przez czterdzieści lat pokutować będziecie za winy, i poznacie, co to znaczy, gdy Ja się oddalę. Ja, Pan, powiedziałem! Zaprawdę, w ten sposób postąpię z tą złą zgrają, która się zebrała przeciw Mnie. Na tej pustyni zniszczeją i tutaj pomrą». Psalm (Ps 106 (105), 6-7a. 13-14. 21-22. 23 (R.: por. 4)) Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą Albo: Alleluja Grzeszyliśmy jak nasi ojcowie, * popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie. Ojcowie nasi w Egipcie * nie pojęli Twych cudów. Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą Albo: Alleluja Szybko zapomnieli o Jego czynach, * nie czekali na Jego radę. Pożądaniem pałając na pustyni, * wystawili tam Boga na próbę. Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą Albo: Alleluja Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, * który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie, rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów, * zdumiewających nad Morzem Czerwonym. Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą Albo: Alleluja Postanowił ich zatem wytracić, * gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec. On wstawił się do Niego, * aby odwrócić Jego gniew niszczący. Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą Albo: Alleluja Aklamacja (Por. Łk 7, 16) Alleluja, alleluja, alleluja Wielki prorok powstał między nami i Bóg nawiedził lud swój. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 15, 21-28) Wiara niewiasty kananejskiej Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus podążył w okolice Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych stron, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko nękana przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami». Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela». A ona przyszła, padła Mu do nóg i prosiła: «Panie, dopomóż mi». On jednak odparł: «Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów». Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa. Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:57 48 05:57#cotam3minuty #85 - Środa XVIII Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Lb 20, 1-13) Wody Meriba Czytanie z Księgi Liczb W pierwszym miesiącu przybyła cała społeczność Izraelitów na pustynię Sin. Lud zatrzymał się w Kadesz; tam też umarła i tam została pogrzebana Miriam. Gdy społeczności zabrakło wody, zeszli się przeciw Mojżeszowi i Aaronowi. I kłócił się lud z Mojżeszem, wołając: «Lepiej by było, gdybyśmy zginęli, jak i bracia nasi, przed Panem. Czemu wyprowadziliście zgromadzenie Pana na pustynię, byśmy tu razem z naszym bydłem zginęli? Dlaczego wywiedliście nas z Egiptu i przyprowadziliście na to nędzne miejsce, gdzie nie można siać, nie ma figowców ani winorośli, ani drzewa granatowego, a nawet nie ma wody do picia?» Mojżesz i Aaron odeszli od tłumu i skierowali się ku wejściu do Namiotu Spotkania. Tam padli na twarz, a ukazała się im chwała Pana. I przemówił Pan do Mojżesza: «Weź laskę i zbierz całe zgromadzenie, ty wespół z bratem twoim, Aaronem. Następnie przemów w ich obecności do skały, a ona wyda z siebie wodę. Wyprowadź wodę ze skały i daj pić ludowi oraz jego bydłu». Stosownie do nakazu zabrał Mojżesz laskę sprzed oblicza Pana. Następnie zebrał Mojżesz wraz z Aaronem zgromadzenie przed skałą i wtedy rzekł do nich: «Słuchajcie, wy buntownicy! Czy potrafimy z tej skały wyprowadzić dla was wodę?» Następnie podniósł Mojżesz rękę i uderzył dwa razy laską w skałę. Wtedy wypłynęła woda tak obficie, że mógł się napić zarówno lud, jak i jego bydło. Rzekł znowu Pan do Mojżesza i Aarona: «Ponieważ Mi nie uwierzyliście i nie objawiliście mojej świętości wobec Izraelitów, dlatego wy nie wprowadzicie tego ludu do kraju, który im daję». To są wody Meriba, gdzie się spierali Izraelici z Panem i gdzie On objawił wobec nich swoją świętość. Psalm (Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9 (R.: por. 7d-8a)) Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, * wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia. Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, * z weselem śpiewajmy Mu pieśni. Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze, * klęknijmy przed Panem, który nas stworzył. Albowiem On jest naszym Bogiem, * a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku. Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: «Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, * jak na pustyni w dniu Massa, gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, * doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła». Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie Aklamacja (Mt 16, 18) Alleluja, alleluja, alleluja Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 16, 13-23) Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem. Odtąd zaczął Jezus Chrystus wskazywać swoim uczniom na to, że musi udać się do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: «Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:21 66 05:21#cotam3minuty #86 - Wspomnienie św. Dominika, prezbitera 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Oz 2, 16b. 17b. 21-22) Poślubię cię sobie na wieki Czytanie z Księgi proroka Ozeasza To mówi Pan: «Na pustynię chcę ją wyprowadzić i mówić do jej serca. I będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju. I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana». Psalm (Ps 45, 11-12. 14-15. 16-17 (R.: 11a)) Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, * zapomnij o swym ludzie, o domu Twego ojca. Król pragnie twego piękna, * on twoim panem, oddaj mu pokłon. Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha Córa królewska wchodzi pełna chwały, * odziana w złotogłów, W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla, * za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny. Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha Wiodą ją z radością i w uniesieniu, * wkraczają do królewskiego pałacu. Synowie twoi zajmą miejsce twoich ojców, * ustanowisz ich książętami na całej ziemi. Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha Aklamacja Alleluja, alleluja, alleluja Przyjdź, oblubienico Chrystusa, przyjmij wieniec, który Pan przygotował dla ciebie na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 25, 1-13) Przypowieść o dziesięciu pannach Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie oblubieńca. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. Gdy się oblubieniec opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: Oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie. Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną. Odpowiedziały roztropne: Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie. Gdy one szły kupić, nadszedł oblubieniec. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: Panie, panie, otwórz nam. Lecz on odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was. Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA05:18 41 05:18#cotam3minuty #87 - Święto św. Teresy Benedykty od Krzyża, Patronki Europy 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Mdr 3, 1-9) Bóg przyjął ich jak całopalną ofiarę Czytanie z Księgi Mądrości Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych. Psalm (Ps 112, 1-2. 5-6. 7-8. 9 (R.: por. 9a)) Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Błogosławiony człowiek, który boi się Pana * i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach. Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, * dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza * i swymi sprawami zarządza uczciwie. Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje * i pozostanie w wiecznej pamięci. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Nie przelęknie się złej nowiny, * jego mocne serce zaufało Panu. Jego wierne serce lękać się nie będzie * i spojrzy z wysoka na swych przeciwników. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Rozdaje i obdarza ubogich, * jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze, wywyższona z chwałą * będzie jego potęgą. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich 2. czytanie (2 Kor 9, 6-10) Kto hojnie sieje, ten hojnie zbierać będzie Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki według tego, co jest napisane: «Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki». Ten zaś, który daje nasienie siewcy, i chleba dostarczy ku pokrzepieniu, i ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. Aklamacja (J 12, 26) Alleluja, alleluja, alleluja Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 12, 24-26) Ziarno, które obumrze, przynosi plon obfity Słowa Ewangelii według świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:46 63 04:46#cotam3minuty #88 - Wspomnienie św. Wawrzyńca, Diakona i Męczennika 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Pwt 10, 12-22) Obowiązki wobec Boga Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa Mojżesz powiedział do ludu: «A teraz, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, Bóg twój? Tylko tego, byś się bał Pana, Boga swojego, chodził wszystkimi Jego drogami, miłował Go, służył Panu, Bogu twemu, z całego swojego serca i z całej swej duszy, strzegł poleceń Pana i Jego praw, które ja ci podaję dzisiaj dla twego dobra. Do Pana, Boga twojego, należą niebiosa, niebiosa najwyższe, ziemia i wszystko, co jest na niej. Tylko do twoich przodków skłonił się Pan z miłością; spośród wszystkich narodów wybrał ich potomstwo, czyli was, jak jest dzisiaj. Dokonajcie więc obrzezania waszych serc, nie bądźcie nadal ludem o twardym karku, albowiem Pan, Bóg wasz, jest Bogiem nad bogami i Panem nad panami, Bogiem wielkim, potężnym i straszliwym, który nie ma względu na osoby i nie przyjmuje podarków. On wymierza sprawiedliwość sierotom i wdowom, miłuje cudzoziemca, udzielając mu chleba i odzienia. Wy także miłujcie przybysza, bo sami byliście przybyszami w ziemi egipskiej. Bójcie się Pana, Boga swego, Jemu się oddajcie, służcie Mu i na Jego imię przysięgajcie. On waszą chwałą, On waszym Bogiem, On dla was uczynił te rzeczy straszliwe, które widziały wasze oczy. W liczbie siedemdziesięciu osób zstąpili przodkowie wasi do Egiptu, a teraz Pan, Bóg wasz, uczynił was licznymi jak gwiazdy na niebie». Psalm (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. 12a)) Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Chwal, Jeruzalem, Pana, * wysławiaj twego Boga, Syjonie! Umacnia bowiem zawory bram twoich * i błogosławi synom twoim w tobie. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Zapewnia pokój twoim granicom * i wyborną pszenicą ciebie darzy. Zsyła na ziemię swoje polecenia, * a szybko mknie Jego słowo. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki. Nie uczynił tego dla innych narodów, * nie oznajmił im swoich wyroków. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Aklamacja (Por. 2 Tes 2, 14) Alleluja, alleluja, alleluja Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 17, 22-27) Podatek na świątynię Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus przebywał w Galilei z uczniami, rzekł do nich: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Oni zabiją Go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie». I bardzo się zasmucili. Gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra poborcy didrachmy z zapytaniem: «Wasz Nauczyciel nie płaci didrachmy?» Odpowiedział: «Tak». Gdy wszedł do domu, Jezus uprzedził go, mówiąc: «Szymonie, jak ci się zdaje: Od kogo królowie ziemscy pobierają daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych?» Gdy Piotr powiedział: «Od obcych», Jezus mu rzekł: «A zatem synowie są wolni. Żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę. Weź pierwszą złowioną rybę, a gdy otworzysz jej pyszczek, znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA04:18 38 04:18#cotam3minuty #89 - Poniedziałek XIX Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

1. czytanie (Pwt 31, 1-8) Jozue następcą Mojżesza Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa Mojżesz odezwał się tymi słowami do Izraela: «Dziś mam już sto dwadzieścia lat. Nie mogę swobodnie chodzić. Pan mi powiedział: Nie przejdziesz tego Jordanu. Sam Pan, Bóg twój, przejdzie przed tobą; On wytępi te narody przed tobą, tak iż ty osiedlisz się w ich miejsce. A Jozue pójdzie przed tobą, jak mówił Pan. Pan postąpi z nimi, jak postąpił z Sichonem i Ogiem, królami Amorytów, i z ich krajami, które zniszczył. Wyda ich Pan tobie na łup, a ty uczynisz im według wszystkich poleceń, jakie ci dałem. Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci». Potem Mojżesz zawołał Jozuego i rzekł mu na oczach całego Izraela: «Bądź mężny i mocny, bo ty wkroczysz z tym narodem do ziemi, którą Pan poprzysiągł dać ich przodkom, i wprowadzisz ich w jej posiadanie. Sam Pan, który pójdzie przed tobą, On będzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. Nie lękaj się i nie drżyj!» Psalm (Pwt 32, 3-4a. 7. 8. 9 i 12 (R.: por. 9a)) Oto lud Boży jest własnością Pana Oto będę głosić imię Pana; * uznajcie wielkość naszego Boga! On jest Opoką, * a Jego dzieło doskonałe. Oto lud Boży jest własnością Pana Wspomnij na dni, które przeminęły, * rozważ lata poprzednich pokoleń. Zapytaj swego ojca, by cię pouczył, * i twoich starców, niech ci opowiedzą. Oto lud Boży jest własnością Pana Jak to Najwyższy obdarzał dziedzictwem narody * i rozdzielał synów człowieczych. Wtedy wytyczył granice dla ludów * według liczby synów Boga sprawiedliwego. Oto lud Boży jest własnością Pana Bo Jego lud jest własnością Pana, * Jakub Jego wyłącznym dziedzictwem. Tak Pan go prowadził, * a nie było z nim obcego boga. Oto lud Boży jest własnością Pana Aklamacja (Mt 11, 29ab) Alleluja, alleluja, alleluja Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 18, 1-5. 10. 12-14) Godność dzieci. Przypowieść o zabłąkanej owcy Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje. Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych». Czołówka: KLVIDEO https://www.youtube.com/channel/UCaBToYLIw9Rbhve-fNGHwaA03:47 63 03:47#cotam3minuty #90 - Wtorek XIX Tygodnia Okresu Zwykłego 1080p 1080p

Dodał: pokatolicku

Następna strona >

Oglądaj gdzie chcesz

CDA

Ulepsz konto

Przydatne linki

Kup w